Maria Bieniaszewska

Maria Bieniaszewska

Państwo działania	Polska
doktor habilitowany nauk medycznych
Specjalność: hematologia
Alma Mater	Akademia Medyczna w Gdańsku
Doktorat	1998
Habilitacja	2014
lekarz, nauczyciel akademicki
Odznaczenia

Maria Bieniaszewska - lekarz chorób wewnętrznych, hematolog, profesor Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego.

Kariera zawodowa

W 1988 roku ukończyła kierunek lekarski na Akademii Medycznej w Gdańsku. Rok później rozpoczęła studia doktoranckie w Katedrze i Zakładzie Fizjologii. Jednocześnie zatrudniona była w I Klinice Chorób Wewnętrznych Akademii Medycznej w Gdańsku. W 1998 roku otrzymała stopień naukowy doktora nauk medycznych na podstawie dysertacji doktorskiej pt. "Ocena stężenia białek "ostrej fazy", interleukiny-6 oraz TNF-α w procesie stymulacji i regeneracji hemopoezy u zdrowych dawców komórek progenitorowych i chorych na schorzenia limfoproliferacyjne", napisanej pod kierunkiem prof. Andrzeja Włodzimierza Hellmanna, a w roku 2014 stopień doktora habilitowanego na podstawie rozprawy pt. "Znaczenie kliniczne monitorowania chimeryzmu hematopoetycznego u chorych poddanych alogenicznemu przeszczepieniu komórek krwiotwórczych". Z chwilą założenia w 1992 roku gdańskiej Kliniki Hematologii podjęła pracę jako asystent, a następnie jako adiunkt. W 2009 roku została powołana na stanowisko zastępcy ordynatora Kliniki Hematologii i Transplantologii. W trakcie kariery zawodowej odbyła staże zagraniczne: w Klinice Hematologii Szpitala Uniwersyteckiego w Bazylei (Szwajcaria), Klinice Hematologii Uniwersytetu w Lueven (Belgia), w Ospedale Civile Maggiore w Veronie. W 1992 roku uzyskała pierwszy stopień specjalizacji w zakresie chorób wewnętrznych, a w 1995 drugi stopień. W 1999 roku została specjalistą w dziedzinie hematologii. W 2010 roku po nawiązaniu współpracy z Oddziałem Radioterapii Gdyńskiego Centrum Onkologii przy współudziale Marii Bieniaszewskiej wprowadzono procedurę procesu napromieniowania całego ciała na terenie Trójmiasta, jako postępowania przygotowawczego do alotransplantacji. Lekarka zajmowała się także tworzeniem Pracowni Hemaferezy i szkoleniem personelu w zakresie donacji alogenicznych i hemaferez leczniczych, a także współorganizowała kliniczną część działalności Ośrodka Dawców Szpiku. Obecnie pełni funkcję koordynatora Oddziału Transplantacyjnego Kliniki Hematologii i Transplantologii przy Uniwersyteckim Centrum Medycznym. Bierze udział w pracach Polskiej Grupy Szpiczakowej. Zaangażowana była w prace zespołu opracowującego metodę TREG, tj. terapii cukrzycy typu 1, która moduluje aktywność układu odporności i hamuje proces niszczenia zachowanych jeszcze wysp trzustkowych. Od 2011 roku jest przewodniczącą Polskiego Towarzystwa Hematologów i Transfuzjologów. W roku 2020 Maria Bieniaszewska została powołana na Wydziale Lekarskim Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego na stanowisko prodziekana ds. dydaktycznych.

Przynależność do organizacji

• European Society of Haematology (EHA);
• European Society for Blood and Marrow Transplantation (EBMT);
• Polskie Towarzystwo Hematologów i Transfuzjologów (PTHiT);
• Polska Grupa ds. Leczenia Białaczek u Dorosłych;
• Polska Grupa Szpiczakowa;
• Polska Unia Ośrodków Transplantacyjnych

Nagrody i odznaczenia

• Medal Polskiego Towarzystwa Hematologów i Transfuzjologów;
• Złoty Krzyż Zasługi

Polityka

W marcu 2020 roku w trakcie trwania pandemii Covid-19 M. Bieniaszewska jako jeden z 688 przedstawicieli samodzielnych pracowników naukowych medycyny podpisała się pod apelem kierowanym do premiera i prezydenta RP o wstrzymanie wyborów prezydenckim zaplanowanych na 10 maja 2020 i przeniesienie na termin późniejszy.

Wybrane publikacje

Książki

• Katedra i Klinika Hematologii i Transplantologii w 25-lecie działalności ośrodka przeszczepiania szpiku (2019)
• Hematologia w gabinecie lekarza Podstawowej Opieki Zdrowotnej (2017);
• Znaczenie kliniczne monitorowania chimeryzmu hematopoetycznego u chorych poddanych alogenicznemu przeszczepieniu komórek krwiotwórczych (2013);
• Pneumonologia praktyczna (przekład; 1995)

Artykuły naukowe

• Palifermin does not influence the incidence and severity of GvHD nor long-term survival of patients with hematological diseases undergoing HSCT (2011)
• Leczenie przewlekłych zespołów mieloproliferacyjnych Ph ujemnych (2009);
• Określenie progowej liczby kopii wirusa CMV w reakcji PCR w czasie rzeczywistym wskazującej na aktywną replikację wirusową u chorych po allogenicznej transplantacji komórek krwiotwórczych (2009)
• Aktualne wskazania diagnostyczno-terapeutyczne panelu ekspertów w nadpłytkowości samoistnej (2008)
• Hemafereza lecznicza (2006);
• Skuteczna terapia talidomidem wznowy szpiczaka mnogiego po autologicznym i allogenicznym przeszczepie szpiku oraz infuzji limfocytów dawcy (2004);
• Kliniczne znaczenie wczesnego, całkowitego chimeryzmu po allogenicznej transplantacji komórek macierzystych hematopoezy (2004)
• Allogeniczne przeszczepienie szpiku kostnego u chorego z zespołem hypereozynofilowym (2003)
• Allogeniczne transplantacje komórek progenitorowych hemopoezy w przewlekłej białaczce szpikowej : doświadczenia ośrodka gdańskiego (2002);
• Transformacja megakarioblastyczna nadpłytkowości samoistnej (2002);