Maria Chrostek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maria Chrostek
Data i miejsce urodzenia

1936
Tatary

Zawód, zajęcie

wycinankarka, pisankarka, twórczyni plastyki obrzędowej

Narodowość

polska

Odznaczenia
Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej”
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
Wycinanka Marii Chrostek na wystawie w Muzeum Kultury Kurpiowskiej w Ostrołęce

Maria Chrostek (ur. 26 listopada 1935 w Tatarach) – wycinankarka, pisankarka i twórczyni plastyki obrzędowej z Puszczy Zielonej, laureatka Nagrody im. Oskara Kolberga.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jest córką Stefanii z Mrozków i Stanisława Konopków[1][2]. Pochodzi z rodziny o silnych tradycjach w zakresie twórczości ludowej[3]. W młodości pomagała rodzicom w gospodarstwie. Po zamążpójściu (1955) pracowała w gospodarstwie rolnym. Urodziła dwie córki i syna Kazimierza[1].

Jest wycinankarką. Pierwsze wycinanki wykonywała pod okiem matki[3]. Uczyła się też pod okiem ciotki Czesławy Konopkówny[4]. Jako pełnoletnia rozpoczęła współpracę ze Spółdzielnią Rękodzieła Ludowego i Artystycznego „Kurpianka” w Kadzidle. Wycina „gwiazdy”, „leluje” i ptaki[3]. Przekazała umiejętności córkom Wiesławie Bogdańskiej oraz Janinie Jaksinie[4].

Wykonuje tradycyjne palmy wielkanocne, bukiety z bibuły, zabawki choinkowe, pisanki oraz kierce z grochu, fasoli i słomy oraz pająki z piórek. Piecze pieczywo obrzędowe – byśki i nowe latka[4]. Do 1964 chałupniczo tkała[3].

Od lat bierze udział w regionalnych, wojewódzkich i ogólnopolskich konkursach. Kulturę kurpiowską prezentowała i popularyzowała m.in. w Szwajcarii, Danii i Francji. Brała udział w Cepeliadach w Warszawie, Płocku, Krakowie i Gdańsku. Współpracuje z instytucjami kultury, placówkami oświatowymi i organizacjami pozarządowymi. Uczestniczy w warsztatach etnograficznych i pokazach. Współtworzyła Izbę Kurpiowską w Kadzidle, przekazując do niej swoje prace[3].

Jej prace można znaleźć w następujących placówkach: Muzeum Kultury Kurpiowskiej w Ostrołęce, Muzeum Północno-Mazowieckie w Łomży, Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie, Muzeum Etnograficzne im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu, Muzeum Mazowieckie w Płocku, Muzeum Narodowe w Poznaniu, Muzeum Etnograficzne im. Seweryna Udzieli w Krakowie, Muzeum Częstochowskie w Częstochowie, Izba Regionalna w Chudku, Wzorcownia Kurpiowska „Bursztynek” przy Centrum Kultury Kurpiowskiej w Kadzidle, Zagroda Kurpiowska w Kadzidle. Są również dostępne w galeriach sztuki ludowej, niektóre znajduje się w zbiorach prywatnych kolekcjonerów[3].

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Stanisław Pajka, Słownik biograficzny Kurpiowszczyzny XX–XXI wieku. Część druga, Ostrołęka: Związek Kurpiów, 2016, ISBN 978-83-940655-7-7 [dostęp 2022-03-29].
  2. Elżbieta Miszczyńska, Andżelika Bilska, Slavis Wiewiór Jerzy i Wiewiór Michał., Wycinanki niezaplanowane... : V Konkurs Sztuki Ludowej = Unplanned cut-outs... : 5th Folk Art Contest, Częstochowa: Muzeum Częstochowskie, 2012, ISBN 978-83-60128-18-3, OCLC 823616682 [dostęp 2022-07-12].
  3. a b c d e f g Katarzyna Mróz, Maria Chrostek – laureat Nagrody Kolberga 2016 [online], www.nagrodakolberg.pl [dostęp 2022-03-28].
  4. a b c Maria Chrostek | Mazowiecki Szlak Tradycji [online], www.mazowieckiszlaktradycji.com [dostęp 2022-03-31].
  5. Nagrody Starosty Ostrołęckiego [online].
  6. Redakcja, Wycinankarki nagrodzone (zdjęcia) [online], Tygodnik Ostrołęcki, 17 lutego 2010 [dostęp 2022-03-31] (pol.).
  7. Dotychczasowi laureaci Kurpików (z lat 2001 - 2019) [online], www.zwiazekkurpiow.pl [dostęp 2022-03-31].