Przejdź do zawartości

Maria Ignarska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maria Ignarska nad rzeką

Maria Ignarska (ur. 23.04.1905 w Rawie Ruskiej, zm. 06.12.1975 we Wrocławiu) — polska malarka i rzeźbiarka, przedstawicielka sztuki ludowej, prymitywizmu i malarstwa rodzajowego.

Życie i twórczość[edytuj | edytuj kod]

Maria Ignarska zainteresowała się malarstwem dopiero pięć lat przed śmiercią. Eugeniusz Geppert, zachwycony jej obrazami, skierował ją do Klubu Plastyków Amatorów, gdzie pod opieką artystyczną Janusza Halickiego została doceniona i zaczęła odnosić sukcesy. Jej pierwsza wystawa indywidualna odbyła się w 1972 roku w Muzeum Ceramiki w Bolesławcu, na której pokazano 48 prac. Kolejne wystawy odbywały się w kraju i za granicą, m.in. w Warszawie, Budapeszcie i Wrocławiu.

Maria Ignarska, Kobiety piorą nad potokiem

Malarka była szczególnie zainteresowana przedstawianiem świata sprzed wojny — wracała pamięcią do młodości i wspomnień z życia na Kresach Wschodnich, które zostało brutalnie przerwane przez okupację sowiecką. Dwukrotnie owdowiała, a w 1941 roku jej drugi mąż, Czesław Ignarski, został zastrzelony przez oficerów NKWD. Do Wrocławia została przesiedlona wraz z sześciorgiem dzieci w 1946 roku.

W obrazach Marii Ignarskiej przeważa świat przedwojenny. Jej obrazy przedstawiają sceny wiejskie, pejzaże i martwą naturę, a także postaci drohobyckich Żydów. Malowała także powojenny Wrocław, m.in. najważniejsze zabytki miasta: Ratusz, Katedrę, Ostrów Tumski i budynek Dworca Głównego.

Bogdan Górecki, historyk sztuki, w katalogu wystawy z Klubu Dziennikarza pisał, że jej dzieła „stawiają malarkę w rzędzie najwybitniejszych w Polsce osiągnięć sztuki umownie określanej prymitywną”[1]. Obecnie prace Marii Ignarskiej znajdują się w Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie, Muzeum Polskiej Sztuki Ludowej, Muzeum Etnograficznym we Wrocławiu, a także w kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.

Maria Ignarska, Żydzi w szynku
Maria Ignarska, Ludzie idą na mszę

Wybrane dzieła[edytuj | edytuj kod]

  • Powrót żołnierzy z wojny (olej na płótnie)
  • Pole słoneczników przy wiatraku (olej na płótnie)
  • Ratusz wrocławski (olej na płótnie)
  • Konie na pastwisku (olej na desce)
  • Żydzi przed chederem w Drohobyczu (olej na płótnie)
  • Maksymilian Kolbe (olej na płótnie)
  • Papież Jan XXIII (rzeźba)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bogdan Górecki, Malarstwo Marii Ignarskiej, Wrocław: Klub Dziennikarza we Wrocławiu, 1972.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bogdan Górecki, Malarstwo Marii Ignarskiej [w:] Polska Sztuka Ludowa, t. 27, 1973, s. 219-226, 252, ISSN 0032-3721