Marian Gluth

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marian Gluth
Data urodzenia

1902

Data i miejsce śmierci

13 lutego 1958
Łódź

Miejsce spoczynku

cmentarz Doły w Łodzi

Tytuł naukowy

prof.

Partia

Polska Partia Robotnicza

Marian Gluth (ur. 1902[1], zm. 13 lutego 1958[2][3] w Łodzi[2]) – profesor Uniwersytetu Łódzkiego, kierownik Katedry Pedagogiki[2], pedagog społeczny[4], współtwórca i dyrektor Teatru „Pinokio” w Łodzi.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Przed II wojną światową był dyrektorem Wyższego Kursu Nauczycielskiego w Krakowie[5]. Należał do zarządu Towarzystwa Szkoły Ludowej[6], a od 1938 redaktorem „Miesięcznika Towarzystwa Szkoły Ludowej”[7][8]. W 1943 wstąpił do PPR. Kierował Wyższym Studium Nauczycielskim w Częstochowie[1]. W 1944 z Martą Janic[9] i przy współpracy z Janem Sztaudyngerem[9] organizował teatr lalek w Częstochowie[10]. W 1945 z Martą Janic i grupą aktorów przeniósł się do Łodzi, gdzie powołali Teatr Kukiełek[10], nieoficjalnie znany jako „Biedronki”[9] (późn. Teatr „Pinokio”) powstały przy Centralnym Robotniczym Domu Kultury[10] przy ul. Piotrkowskiej 243[9]. Teatr zainaugurował działalność 1 maja 1945 premierą „Bajowych bajeczek” Marii Kownackiej w reżyserii Marty Janic[10]. W latach 1945–1946 był pierwszym dyrektorem Teatru Pinokio w Łodzi[11], po 1945 był profesorem Uniwersytetu Łódzkiego[4] oraz od 1948[12] kierownikiem Katedry Pedagogiki i Organizacji Szkolnictwa UŁ[4]. Był prezesem Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej na woj. łódzkie[13].

Pochowany został na cmentarzu komunalnym Doły w Łodzi (Kwatera: VII, Rząd: 1, Grób: 8)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Archiwum ruchu robotniczego, Książka i Wiedza., 1973 [dostęp 2023-03-11] (pol.).
  2. a b c nekrolog, „Dziennik Łódzki” (38), bc.wbp.lodz.pl, 14 lutego 1958 [dostęp 2023-03-11].
  3. a b Marian Gluth [online], cmentarzekomunalne.lodz.systkom.pl [dostęp 2023-03-11].
  4. a b c Kaja Kaźmierska, Opowiedzieć Uniwersytet: Łódź akademicka w biografiach wpisanych w losy Uniwersytetu Łódzkiego, Wyd. 2. uzup, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2016, ISBN 978-83-8088-285-0, OCLC 968488593 [dostęp 2023-03-11].
  5. Rocznik Komisji Nauk Pedagogicznych, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wyd. Polskiej Akademii Nauk, 1961 [dostęp 2023-03-11] (pol.).
  6. Szerzej na ten temat: Aleksandra Lubczyńska, „Miesięcznik Towarzystwa Szkoły Ludowej” (1901–1906) i „Przewodnik Oświatowy” (1907–1939) oraz ich wydawca – Towarzystwo Szkoły Ludowej, [w:] Działalność instytucji wydawniczych na rzecz oświaty i edukacji w XIX i początkach XX wieku. red. Iwona Michalska, Grzegorz Michalski, Łódz 2014, s. 247–268.
  7. Andrzej Meissner, Jerzy Wyrozumski, Nauka i oświata, Wyd. Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 1995, ISBN 978-83-86246-86-1 [dostęp 2023-03-11] (pol.).
  8. Galicja i jej dziedzictwo, Wyd. Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie, 1994, ISBN 978-83-86246-86-1 [dostęp 2023-03-11] (pol.).
  9. a b c d Małgorzata Wysocka, Nie tylko dla dzieci. Teatr „Pinokio”, „Kronika Miasta Łodzi”, bc.wbp.lodz.pl, 2007 [dostęp 2023-03-10].
  10. a b c d Lucyna Kozień (red.), Odeszły od nas, „Animator” (5), Łódź 1997.
  11. Magdalena Jach, Teatr Pinokio świętuje 75. urodziny – zobacz, jakie atrakcje szykuje [online], Express Ilustrowany, 19 maja 2020 [dostęp 2023-03-11] (pol.).
  12. Stanisław Skrzeszewski a Henryk Rowid – PDF Darmowe pobieranie [online], docplayer.pl [dostęp 2023-03-11].
  13. Regionalia Ziemi Łódzkiej [online], bc.wbp.lodz.pl [dostęp 2023-03-11].