Marian Radwański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marian Bartłomiej Radwański
podpułkownik dyplomowany piechoty podpułkownik dyplomowany piechoty
Data i miejsce urodzenia

23 sierpnia 1893
Rzeszów

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi

Marian Bartłomiej Radwański vel Kluska[a] (ur. 23 sierpnia 1893 w Rzeszowie) – podpułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego i Polskich Sił Zbrojnych, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1913 złożył maturę w c. k. II Gimnazjum w Rzeszowie[2]. Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłej c. i k. Armii, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia podporucznika[3]. W czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach 47 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych, który 10 października 1921 został przemianowany na 6 Pułk Strzelców Podhalańskich z miejscem stałego postoju w Samborze. W tym pułku kontynuował służbę po zakończeniu wojny. 1 listopada 1925 został przydzielony do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza Kursu 1925/1927[4][5]. Z dniem 28 października 1927, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przydziałem do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IV w Łodzi na stanowisko referenta[6] mobilizacyjnego, a następnie referenta wyszkolenia w Oddziale Ogólnym Sztabu[7]. 2 kwietnia 1929 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1929 i 63. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8]. W sierpniu tego roku został przeniesiony służbowo do 10 Dywizji Piechoty w Łodzi na stanowisko szefa sztabu[9][10]. W październiku 1931 został przeniesiony do 45 Pułku Piechoty w Równem na stanowisko dowódcy batalionu[11]. W listopadzie 1933 został przydzielony do Biura Ogólno-Administracyjnego Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[12]. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1937 i 41. lokatą w korpusie oficerów piechoty[13][14]. W marcu 1939 pełnił służbę w Biurze Administracji Armii MSWojsk. w Warszawie na stanowisku szefa Wydziału Ogólnego[15].

W 1940 we Francji pełnił służbę w 12 Pułku Piechoty na stanowisku dowódcy I batalionu, a po ewakuacji do Wielkiej Brytanii w 4 Brygadzie Kadrowej Strzelców na stanowisku dowódcy 11 Batalionu Kadrowego Strzelców. W 1941 został skierowany do Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR, gdzie powierzono mu funkcję szefa sztabu 16 Pułku Piechoty. Później pełnił służbę w Dowództwie Jednostek Terytorialnych Palestyna, Syria i Irak na stanowisku szefa Oddziału Ogólnego[16].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Wojewoda łódzki zarządzeniem L. AC.I.8/59 z 25 kwietnia 1931 zezwolił mjr. dypl. Marianowi Bartłomiejowi Klusce na zmianę nazwiska rodowego „Kluska” na nazwisko „Radwański”[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 3 sierpnia 1931 roku, s. 256.
  2. Sprawozdanie 1913 ↓, s. 97.
  3. Wykaz oficerów 1920 ↓, s. 50.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 115 z 30 października 1925 roku, s. 621.
  5. Stawecki 1997 ↓, s. 83.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 296.
  7. Jarno 2001 ↓, s. 128, 130.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 3 kwietnia 1929 roku, s. 106.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 sierpnia 1929 roku, s. 298.
  10. Jarno 2001 ↓, s. 162.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 328.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 8.
  13. Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 377.
  14. a b c Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 16.
  15. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 442.
  16. Żaroń 1981 ↓, s. 274.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 28 maja 1921 roku, s. 992.
  18. M.P. z 1936 r. nr 66, poz. 131 „za zasługi w służbie wojskowej”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]