Marie d’Agoult

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marie d’Agoult
Marie Catherine Sophie de Flayigny, hrabina d’Agoult
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 grudnia 1805
Frankfurt

Data i miejsce śmierci

5 marca 1876
Paryż

Dziedzina sztuki

literatura

Epoka

romantyzm

podpis

Marie d’Agoult, właśc. Marie Catherine Sophie de Flayigny, hrabina d’Agoult (ur. 31 grudnia 1805 we Frankfurcie, zm. 5 marca 1876 w Paryżu) – francuska pisarka, używająca pseudonimu Daniel Stern.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się 31 grudnia 1805 roku we Frankfurcie, jako córka oficera armii francuskiej[1]. W 1827 roku wyszła za mąż za hrabiego Charles’a d’Agoult i zamieszkała w Paryżu[1]. Tam poznała innych twórców z epoki romantyzmu, m.in. Alfreda de Vigny, Jean-Auguste-Dominique’a Ingres’a, Fryderyka Chopina czy Giacoma Meyerbeera[1].

Między małżonkami doszło wówczas do separacji, a Marie d’Agoult została metresą Ferenca Liszta[1]. Miała z nim troje dzieci: Blandine (przyszłą żonę Émile’a Olliviera), Cosimę oraz Daniela[1]. Historia jej związku z Lisztem została poruszona w jej powieści Nélida[1].

Była zwolenniczką II Republiki Francuskiej i współpracownicą „Revue des Deux Mondes” i „Revue indépendante[1]. W 1857 roku napisała dramat narodowy Jeanne Darc, który został przełożony na włoski i wystawiony w teatrze w Turynie[1]. Jej główne dzieła stanowiły eseje polityczne: Lettres républicaines (1848), Esquisses morales et politiques (1849), Histoire de la Révolution de 1848 (1850-1853) i Histoire des commencements de la République aux Pays-Bas (1872)[1]. Zmarła 5 marca 1876 roku w Paryżu[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]