Marta Bassino

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marta Bassino
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 lutego 1996
Cuneo

Klub

CS Esercito

Debiut w PŚ

16.03 2014, Lenzerheide (19. miejsce - gigant)

Pierwsze punkty w PŚ

16.03 2014, Lenzerheide (19. miejsce - gigant)

Pierwsze podium w PŚ

22.10 2016, Sölden (3. miejsce - gigant)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

30.11 2019, Killington (gigant)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Mistrzostwa świata
złoto Cortina d’Ampezzo 2021 Gigant równoległy
złoto Courchevel/Méribel 2023 Supergigant
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Jasná 2014 Gigant
Puchar Świata (Gigant)
Mała Kryształowa Kula
2020/2021
3. miejsce
2022/2023
Strona internetowa

Marta Bassino (ur. 27 lutego 1996 w Cuneo) – włoska narciarka alpejska, dwukrotna mistrzyni świata oraz mistrzyni świata juniorów.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Marta Bassino pojawiła się 27 listopada 2011 roku w Sulden, gdzie w zawodach FIS Race nie ukończyła drugiego przejazdu w gigancie. W 2013 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Québecu, gdzie jej najlepszym wynikiem było szóste miejsce w zjeździe. Jeszcze dwukrotnie startowała na imprezach tego cyklu, największy sukces osiągając podczas mistrzostw świata juniorów w Jasnej w 2014 roku. Zwyciężyła tam w gigancie, wyprzedzając bezpośrednio swą rodaczkę, Karoline Pichler oraz Austriaczkę Rosinę Schneeberger.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 16 marca 2014 roku w Lenzerheide, zajmując dziewiętnaste miejsce w gigancie. Tym samym już w swoim debiucie wywalczyła pierwsze pucharowe punkty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanęła 22 października 2016 roku w Sölden, zajmując trzecie miejsce w gigancie. Wyprzedziły ją tylko Lara Gut ze Szwajcarii oraz Mikaela Shiffrin z USA. W sezonie 2019/2020 zajęła piąte miejsce w klasyfikacji generalnej. Ponadto w sezonie 2020/2021 była najlepsza w klasyfikacji giganta, a w klasyfikacji generalnej zajęła szóste miejsce.

W 2015 roku wystartowała w gigancie na mistrzostwach świata w Vail/Beaver Creek, jednak nie ukończyła rywalizacji. Podczas rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata w Sankt Moritz była jedenasta w gigancie i siedemnasta w superkombinacji. W 2018 roku wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, gdzie była między innymi piąta w gigancie. Na mistrzostwach świata w Cortina d’Ampezzo w 2021 roku wspólnie z Austriaczką Kathariną Liensberger zwyciężyła w gigancie równoległym. Dwa lata później, podczas mistrzostw świata w Courchevel/Méribel zdobyła złoty medal w supergigancie. W zawodach tych wyprzedziła Mikaelę Shiffrin oraz Austriaczkę Cornelię Hütter i Kajsę Vickhoff Lie z Norwegii. W międzyczasie brała udział w igrzyskach olimpijskich w Pekinie w 2022 roku, zajmując ósme miejsce w zawodach drużynowych i siedemnaste w supergigancie.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
5. 15 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Gigant 2:20,02 +0,67 Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
DNF1 16 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Slalom 1:38,63 - Szwecja Frida Hansdotter
10. 22 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Superkombinacja 2:20,90 +3,34 Szwajcaria Michelle Gisin
DNF1 7 lutego 2022 Pekin Gigant 1:55,69 - Szwecja Sara Hector
17. 11 lutego 2022 Pekin Supergigant 1:13,51 +1,57 Szwajcaria Lara Gut-Behrami
DNF2 17 lutego 2022 Pekin Superkombinacja 2:25,67 - Szwajcaria Michelle Gisin

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
DNF2 12 lutego 2015 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Gigant 2:19,16 - Austria Anna Fenninger
17. 10 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Superkombinacja 1:58,88 +2,90 Szwajcaria Wendy Holdener
11. 16 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Gigant 2:05,55 +1,98 Francja Tessa Worley
13. 8 lutego 2019 Szwecja Åre Superkombinacja 2:02,13 +2,61 Szwajcaria Wendy Holdener
13. 14 lutego 2019 Szwecja Åre Gigant 2:01,97 +2,56 Słowacja Petra Vlhová
11. 11 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Supergigant 1:25,51 +1,19 Szwajcaria Lara Gut-Behrami
6. 15 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Superkombinacja 2:07,22 +3,54 Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
1. 16 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Gigant równoległy - - ex aequo Austria Katharina Liensberger
13. 18 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Gigant 2:30,66 +2,28 Szwajcaria Lara Gut-Behrami
DNF1 6 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Kombinacja 1:57,47 - Włochy Federica Brignone
1. 8 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Supergigant 1:28,06 - -
11. 15 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Gigant równoległy - - Norwegia Maria Therese Tviberg
5. 17 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Gigant 2:07,13 +0,80 Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
DNF1 22 lutego 2013 Kanada Québec Gigant 2:22,23 - Austria Lisa-Maria Zeller
DNF 24 lutego 2013 Kanada Québec Supergigant 1:00,89 - Austria Stephanie Venier
6. 26 lutego 2013 Kanada Québec Zjazd 1:11,18 +0,47 Francja Jennifer Piot
1. 27 lutego 2014 Słowacja Jasná Gigant 1:52,86 - -
17. 3 marca 2014 Słowacja Jasná Supergigant 1:14,71 +1,61 Szwajcaria Corinne Suter
DNS2 3 marca 2014 Słowacja Jasná Superkombinacja 2:11,34 - Austria Elisabeth Kappauer
DNF1 7 marca 2015 Norwegia Hafjell Gigant 2:25,14 - Austria Nina Ortlieb
25. 9 marca 2015 Norwegia Hafjell Slalom 1:43,54 +3,85 Stany Zjednoczone Paula Moltzan
12. 10 marca 2015 Norwegia Hafjell Supergigant 1:23,81 +2,89 Włochy Federica Sosio
7. 10 marca 2015 Norwegia Hafjell Superkombinacja 2:08,54 +1,31 Szwajcaria Rahel Kopp

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium w zawodach[edytuj | edytuj kod]

  1. Austria Sölden22 października 2016 (gigant) – 3. miejsce
  2. Włochy Kronplatz24 stycznia 2017 (gigant) – 3. miejsce
  3. Stany Zjednoczone Aspen19 marca 2017 (gigant) – 3. miejsce
  4. Szwajcaria Lenzerheide26 stycznia 2018 (superkombinacja) – 2. miejsce
  5. Włochy Kronplatz15 stycznia 2019 (gigant) – 3. miejsce
  6. Stany Zjednoczone Killington30 listopada 2019 (gigant) – 1. miejsce
  7. Austria Lienz28 grudnia 2019 (gigant) – 2. miejsce
  8. Austria Altenmarkt12 stycznia 2020 (superkombinacja) – 3. miejsce
  9. Włochy Sestriere19 stycznia 2020 (gigant równoległy) – 3. miejsce
  10. Bułgaria Bansko25 stycznia 2020 (zjazd) – 2. miejsce
  11. Bułgaria Bansko26 stycznia 2020 (supergigant) – 2. miejsce
  12. Austria Sölden17 października 2020 (gigant) – 1. miejsce
  13. Francja Courchevel12 grudnia 2020 (gigant) – 1. miejsce
  14. Austria Sankt Anton10 stycznia 2021 (supergigant) – 2. miejsce
  15. Słowenia Maribor16 stycznia 2021 (gigant) – 1. miejsce
  16. Słowenia Maribor17 stycznia 2021 (gigant) – 1. miejsce
  17. Włochy Kronplatz26 stycznia 2021 (gigant) – 3. miejsce
  18. Francja Courchevel22 grudnia 2021 (gigant) – 3. miejsce
  19. Słowenia Maribor8 stycznia 2022 (gigant) – 3. miejsce
  20. Szwecja Åre11 marca 2022 (gigant) – 2. miejsce
  21. Francja Méribel20 marca 2022 (gigant) – 2. miejsce
  22. Stany Zjednoczone Killington26 listopada 2022 (gigant) – 2. miejsce
  23. Włochy Sestriere10 grudnia 2022 (gigant) – 1. miejsce
  24. Austria Semmering27 grudnia 2022 (gigant) – 3. miejsce
  25. Austria Semmering28 grudnia 2022 (gigant) – 3. miejsce
  26. Słowenia Kranjska Gora7 stycznia 2021 (gigant) – 2. miejsce
  27. Austria Sankt Anton15 stycznia 2023 (supergigant) – 3. miejsce
  28. Włochy Cortina d’Ampezzo22 stycznia 2023 (supergigant) – 3. miejsce
  29. Szwajcaria Crans-Montana17 lutego 2024 (zjazd) – 1. miejsce

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]