Matwiej Kononienko
Matwiej Prokofjewicz Kononienko, ros. Матвей Прокофьевич Кононенко (ur. 27 listopada 1900 w Rybalczem koło Chersonia, zm. 26 października 1977 w Piatigorsku) – radziecki dowódca wojskowy, generał major gwardii.
6 marca 1918 wstąpił na ochotnika do oddziału Czerwonej Gwardii, brał udział w walkach z Niemcami oraz wojskami generałów Krasnowa i Denikina.
Wiosną i latem 1920 uczestniczył w walkach na Froncie Południowo-Zachodnim, polsko-radzieckim, potem walczył na Ukrainie. Został odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru.
Po napaści Niemiec na ZSRR brał udział w walkach jako dowódca brygady, następnie dywizji. Uczestniczył w wyzwalaniu polskich miast[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ [Zespół autorów: Великая Отечественная: Комкоры. Военный биографический словарь. Moskwa, wyd. Kuczkowo pole, 2006. Tom 2 strony 133-134. ISBN 978-5-9950-0341-0.]