Matylda Polińska-Lewicka
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Matylda Polińska-Lewicka (ur. 23 stycznia 1881 we Lwowie, zm. 17 października 1968 w Saint-Sauveur[1][2]) – polska śpiewaczka operowa, sopran.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Śpiewu uczyła się u Władysława Bogdańskiego we Lwowie oraz u Adeliny Paschalis i Augusta Souvestre’a w Dreźnie[2]. Zadebiutowała na scenie operowej w 1909 roku w Grand Opera House w Bostonie[1][2] rolą Musetty w Cyganerii Giacoma Pucciniego[2]. W kolejnych latach występowała w Operze Lwowskiej (1910/1911), Volksoper w Wiedniu (1911/1912) i Neue Oper w Hamburgu (1912/1913)[2]. W 1915 roku rolą tytułową w Madame Butterfly debiutowała na deskach Teatru Narodowego w Warszawie[2], z którym pozostała związana do 1931 roku[1][2]. W sezonie 1925/1926 gościnnie śpiewała w Teatrze Polskim w Katowicach[2]. Zasłynęła jako odtwórczyni ról w operach Richarda Wagnera (Zyglinda w Walkirii, Elza w Lohengrinie, Elżbieta w Tannhäuserze), a także jako Desdemona w Otellu oraz w partiach tytułowych w Tosce i Halce[2]. Tę ostatnią rolę utrwaliła w 1929 roku w nagraniu płytowym dla firmy Syrena-Electro[2]. W 1931 roku wycofała się ze sceny operowej, poświęcając się występom estradowym i pracy pedagogicznej w Instytucie Muzycznym[2].
Po II wojnie światowej uczyła w Szkole Muzycznej im. Karola Kurpińskiego (1945–1947) i Państwowej Średniej Szkole Muzycznej nr 1 (1947–1951) w Warszawie[2]. W 1964 roku wyemigrowała do Kanady[2].