Mauzoleum Książąt Żagańskich
51°36′41″N 15°19′57″E/51,611389 15,332500 nr rej. 3029 z dnia 30.07.1978
| |
 sarkofag księżnej Doroty | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Miejsce | |
| Typ obiektu | |
| Styl architektoniczny | |
| Projektant | |
| Fundator | |
| Data odsłonięcia |
1849 |
Położenie na mapie Żagania  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu żagańskiego  | |
| 51°36′41″N 15°19′57″E/51,611389 15,332500
| |
Mauzoleum Książąt Żagańskich – rodzinny grobowiec książąt żagańskich z rodu Bironów, ufundowany przez księżną Dorotę de Talleyrand-Périgord. Znajduje się w kościele Świętego Krzyża w Żaganiu[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W XIX stuleciu właścicielka Żagania księżna Dorota de Talleyrand-Périgord zleciła swemu architektowi, Leonhardowi Dorst von Schatzenbergowi, w roku 1849 przebudowę kościoła, celem budowy było stworzenie w nim rodzinnego grobowca[2]. Jako pierwsza spoczęła tam w 1841 r. Wilhelmina, księżna księżna żagańska oraz właścicielka dóbr nachodzkich. Była córką księcia Kurlandii Piotra Birona i jego żony Doroty von Medem. Jej młodszymi siostrami były Paulina Hohenzollern-Hechingen, Joanna Acarenza oraz Dorota de Talleyrand-Périgord. Wilhelmina zmarła 29 listopada 1839 r. w Wiedniu.
W 1862 r. umarła księżna Dorota po długiej i ciężkiej chorobie, w wyniku powikłań po wypadku jej powozu w drodze z Zatonia do Żagania[3]. Została pochowana w rodzinnym grobowcu, a na jej pogrzeb z terenu księstwa przybyło 10 tysięcy ludzi[3]. Dnia 21 marca 1898 roku, o godzinie 5.00, w swoim apartamencie w Berlinie umarł książę żagański Napoleon Ludwik, syn księżnej Doroty[4]. 24 marca odprawiono uroczystości żałobne w kościele pw. św. Jadwigi Śląskiej, następnie trumnę z ciałem Napoleona przywieziono koleją żelazną do Żagania. Pogrzeb księcia odbył się 25 marca, został pochowany w kaplicy bocznej w mauzoleum[4]. Wszystkie sarkofagi znajdują się tam do dziś.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Po lewej stronie ołtarza znajduje się sarkofag Wilhelminy; jej serce znajduje się we wnęce ściennej. Po prawej stronie ołtarza znajduje się sarkofag księżnej Doroty, zaś po prawej strony od wejścia umiejscowiony jest sarkofag księcia Ludwika Napoleona. Wszystkie sarkofagi są otoczone kratami, zaś na ich górnej części są wypisane tytuły i dane książąt. Na sarkofagach Wilhelminy i Doroty widnieją ich podobizny.
Pochowani[edytuj | edytuj kod]
- Wilhelmina żagańska, niem. Katharina Friederike Wilhelmine Benigna von Kurland (ur. 8 lutego 1781 w Mitawie, zm. 29 listopada 1839 w Wiedniu) – księżna żagańska, właścicielka dóbr nachodzkich.
- Dorota de Talleyrand-Périgord (ur. 21 sierpnia 1793 w Berlinie, zm. 19 września 1862 w Żaganiu) – księżniczka kurlandzka, hrabina de Périgord (1809), księżna Dino (1817), księżna de Talleyrand (1838), księżna żagańska (1845), polityk, filantropka i mecenaska kultury.
- Ludwik Napoleon de Talleyrand-Périgord (ur. 12 marca 1811 w Paryżu, zm. 21 marca 1898 w Berlinie) – książę żagański (1862 - 1898), książę de Valençay (1829 - 1898), książę de Talleyrand-Périgord, książę Dino, francuski arystokrata, żołnierz i polityk.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Sarkofag księżnej Doroty -
Sarkofag księżnej Wilhelminy -
Sarkofag księcia Ludwika Napoleona
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mauzoleum Książąt Żagańskich – Stowarzyszenie na rzecz Dziedzictwa Książąt Żagańskich [online] [dostęp 2021-10-03] (pol.).
- ↑ Kościół fil. pw. Św. Krzyża - Zabytek.pl [online], zabytek.pl [dostęp 2021-10-03] (pol.).
- ↑ a b Wielkie uczucia księżnej Doroty, czyli droga wielkiego serca do... słoika | Gazeta Lubuska [online], web.archive.org, 6 lutego 2020 [dostęp 2021-10-03] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-06].
- ↑ a b Napoleon Ludwik de Talleyrand-Périgord – Stowarzyszenie na rzecz Dziedzictwa Książąt Żagańskich [online] [dostęp 2021-10-03] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Izabela Ciesielska: Kościół p.w. św. Krzyża w Żaganiu jako przykład XIX- wiecznej regotycyzacji autorstwa Leonarda Dorsta von Schatzberga nadwornego architekta ks. Doroty de Talleyrand- Perigord w Żaganiu, tom 2 (2004), Zielona Góra 2004.
- Adamek, Katarzyna, Świątek, Marian Ryszard Żagań znany i nieznany. Przewodnik historyczny po mieście i okolicy, Żagań 2002