Mazda B

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mazda 323 GTX IV generacja - silnik

Silniki Mazdy z rodziny B to silniki SOHC oraz DOHC o pojemności skokowej od 1100 do 1800 cm³. Pierwotnie były zaprojektowane jako ekonomiczne silniki do samochodów przednionapędowych (FWD). W późniejszym okresie ich produkcji zostały zmodyfikowane jako silniki do samochodów z rodziny 323 GTX z napędem FWD oraz AWD i były wyposażone w turbosprężarkę. Silniki z tej rodziny napędzały również model Mazda MX-5 z napędem RWD.

B1[edytuj | edytuj kod]

Silnik B1 dostępny był tylko jako 8 zaworowy silnik SOHC. Pojemność silnika wynosiła 1138 cm³. Produkowano go w latach 1987-1989 i montowano w samochodach Mazda 121 oraz później w Kia Pride. W latach 1991-1995 montowany był w samochodzie Mazda 121s i był wyposażony w bezpośredni wtrysk.

B3[edytuj | edytuj kod]

Silniki SOHC i DOHC o pojemności 1324cm3 instalowane były samochodach Ford Festiva w latach 1988-1993 oraz Mazda 323 90-107 KM i Ford Laser w latach 1987 - 1989.

B5[edytuj | edytuj kod]

Silnik B5 SOHC miał pojemność 1498 cm³. Silnik ten był instalowany w modelu 323 oraz Ford Laser w latach 1987 - 1989.

B5 DOHC[edytuj | edytuj kod]

Odmiana DOHC silnika B5 produkowanego na rynek japoński. Instalowany w 1989-1994 w modelu Mazda Familia Interplay oraz Ford Laser S. Osiągał moc 110 KM (81 kW) przy 6500 obr./min. oraz moment obrotowy 127 N·m przy 5500obr./min.

BPT[edytuj | edytuj kod]

Silnik ten był montowany w modelach 323 GTX i był wyposażony w turbosprężarkę VJ-21 oraz intercooler. Na potrzeby modelu 323 GT-R oraz 323 GT-aE opracowano wzmocnioną wersję BPD z turbosprężarką VJ-23.

Montowane w samochodach:

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]