Meczet w Niemieży
54°38′08″N 25°21′26″E/54,635556 25,357222
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Wyznanie | |
| Rodzaj | |
| Historia | |
| Data budowy |
1909 |
| Data reaktywacji |
1978 |
| Dane świątyni | |
| Architekt |
Aleksiej Nikołajewicz Sonin |
| Budulec |
drewno |
Położenie na mapie Litwy  | |
| 54°38′08″N 25°21′26″E/54,635556 25,357222
| |
Społeczność tatarska w Niemieży istnieje od 1397, kiedy książę Witold osiedlił w okolicach swego zamku jeńców znad Donu. Pierwszy meczet zbudowano w 1684.
Obecny meczet zbudowano w 1909 na miejscu poprzednich. Po II wojnie światowej przestał być używany w celach religijnych. Po pożarze w 1963 władze umieściły w nim magazyn zboża, a później muzeum krajoznawcze. Funkcje religijne przywrócono w 1978. Meczet remontowano w 1993 oraz w 2009[1].
Drewniany budynek na planie prostokąta posadowiony na kamiennej podmurówce. Z przodu niewielki przedsionek, z tyłu zaś mała przybudówka. Dach czterospadowy z ośmiobocznym bębnem zwieńczonym cebulastą kopułką z półksiężycem.
Wokół meczetu znajduje się cmentarz na którym jest kilkaset nagrobków.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mosques, Islamic centre and tourist place. Svietimas ir paveldas. [dostęp 2016-03-22]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Grzegorz Rąkowski: Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Litwie. Warszawa: Burchard Edition, 1999-10-16, s. 180-181. ISBN 83-87654-07-8.