Meluzyna (radioodbiornik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Meluzyna DST 101
Ilustracja
Wzmacniacz WST-101 wersja ze wskaźnikami poziomu sygnału
Typ

tranzystorowy radioodbiornik stereofoniczny

Producent

Diora

Państwo

 Polska

Lata produkcji

od 1972

Dane techniczne
Zakresy fal
Fale długie

150–285 kHz

Fale średnie

I: 525–930 kHz
II: 910–1605 kHz

Fale krótkie

I: 5,95–9,78 MHz
II: 11,7–15,45 MHz
III: 17,7–21,75 MHz

UKF

65–74 MHz

Inne
Wymiary

400×120×270 mm

Masa

ok. 4 kg

Meluzyna DST 101 – polski radioodbiornik klasy hi-fi zbudowany na 43 tranzystorach, produkowany przez ZR Diora od roku 1972 (55 egzemplarzy), produkcja seryjna ruszyła od 1973 roku[1]. Komplet zawierał tuner TST101, wzmacniacz elektroakustyczny WST101 i parę dwudrożnych kolumn głośnikowych ZGZ-20-1K, z których każda wyposażona była w dwa głośniki średnio-niskotonowe i jeden wysokotonowy stożkowy Audax TW8B.

W tunerze TST101: odrębne pokrętła do strojenia AM i FM, magnetoelektryczny wskaźnik poziomu sygnału, przełącznik pasma m.cz./wyciszanie na UKF.

We wzmacniaczu WST101 cztery pokrętła: siły głosu, równoważnik kanałów (balans) i dwie barwy tonu; filtry wysokich i niskich częstotliwości, przełącznik mono/stereo oraz dwa poziomy „konturu”.

Zakres częstotliwości:

  • fale długie: 150–280 kHz,
  • fale średnie (2 podzakresy),
  • fale krótkie (3 podzakresy),
  • fale UKF: 65–74 MHz.

Wejścia i wyjścia:

  • dwa wejścia gramofonowe (DIN) – do wkładki magnetycznej i krystalicznej,
  • wejście i wyjście magnetofonowe (DIN),
  • złącze anteny i uziemienia AM,
  • złącze anteny symetrycznej FM (300 Ω),
  • połączenie wzmacniacza z tunerem (DIN).

Moc: 2×20 W przy (4 Ω)

Wymiary: 400×120×270 mm

Masa: ok. 4 kg

Przypisy[edytuj | edytuj kod]