Memphis Rogues
| Maskotka |
Rogues (Łobuzy) | ||
|---|---|---|---|
| Barwy |
białe | ||
| Data założenia | |||
| Data rozwiązania | |||
| Liga | |||
| Państwo | |||
| Adres | |||
| Stadion |
Stadion: Liberty Bowl Memorial Stadium - 51,000 | ||
| Prezes | |||
| Trener | |||
| |||
Memphis Rogues – amerykański klub piłkarski z Memphis, w stanie Tennessee. Drużyna występowała w lidze NASL, a jego domowym obiektem był Liberty Bowl Memorial Stadium, natomiast halowa drużyna swoje mecze domowe rozgrywała w hali Mid-South Coliseum. Zespół istniał w latach 1978-1980.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Klub został założony w 1978 roku przez Harry'ego T. Manguriana Jr. i Beau Rogersa. W drugiej połowie lat 70. obaj przedsiębiorcy połączyli siły w celu stworzenia nowego klubu piłkarskiego w lidze NASL. Mangurian był właścicielem toru do wyścigów konnych na Florydzie, a Rogers był współwłaścicielem i dyrektorem generalnym klubu ligi NASL - Tampa Bay Rowdies. Obaj szukali miasta, w którym miałaby się znajdować siedziba ich nowego klubu. Byli w m.in.: Nowym Orleanie, Houston, Nashville i Atlancie - ostatecznie siedziba klubu znalazła się w Memphis[1]. Maskotką klubu był słoń.
Pierwszym błędem popełnionym przez klub było zatrudnienie byłego trenera Galatasaray SK - Malcolma Allisona, gdyż nie udało mu się znaleźć wymaganej liczby zawodników w celu przystąpienia do rozgrywek ligi NASL. Został zwolniony nie prowadząc żadnego meczu, a klub na jego miejsce zatrudnił byłą gwiazdę Chelsea F.C. - Eddie McCreadie. Niestety klub sezon 1978 zakończył na 3. miejscu w Dywizji Środkowej i nie awansował do play-offów. Frekwencja na meczach również nie była imponująca (średnia 8708 widzów).
Drugi sezon - sezon 1978, został zakłócony z powodu strajku zawodników, którzy byli przeciwni odejściu trenera Eddiego McCreadiego na emeryturę. Klub oprócz słabych wyników sportowych, osiągał również słabe wyniki finansowe oraz organizacyjnych (średnia 7137 widzów - wynik lepszy tylko od trzech drużyn).
Kłopoty finansowe klubu zmusiły w 1980 roku Manguriana i Rogersa do sprzedaży klubu Avronomi Fogelmanowi[2]. Fogelman był właścicielem małego klubu baseballowego w Memphis, a jakiś czas później został właścicielem klubu Major League Baseball - Kansas City Royals. Choć frekwencja w sezonie 1980 do śr. 9864 na mecz, wyniki w lidze NASL wciąż nie były zadowalające (17. miejsce). Trener Eddie McCreadie odszedł z klubu, a na stanowisku trenera zastąpił były kolega McCreadiego z Chelsea F.C. - Charlie Cooke. W 1980 roku halowa drużyna klubu sięgnęła po halowe wicemistrzostwo NASL, gdzie w finale rozgrywek przegrała z Tampa Bay Rowdies[3]. Średnia widzów na Mid-South Coliseum w tym sezonie również była imponująca - średnia 9081 widzów na mecz.[4].
Mephis Rogues ostatni mecz na Liberty Bowl Memorial Stadium rozegrał przeciwko Houston Hurricane, z którym zespół wygrał 6:1. Ostatniego gola w historii klubu strzelił Tony Field.
W 1981 roku Avron Fogelman sprzedał klub Nelsonowi Skalbanii, kanadyjskiemu biznesmenowi, który przeniósł klub do Calgary i zmienił nazwę klubu na Calgary Boomers, jednak klub po roku działalności został rozwiązany w 1981 roku.
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
- Halowy wicemistrz NASL: 1980
Sezon po sezonie[edytuj | edytuj kod]
| Sezon | Liga | Bilans meczów | Pkt | Sezon | Playoff | Śr. frekwencja |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1978 | NASL | 10–20 | 101 | 3.miejsce, Dywizja Środkowa, Konferencja Amerykańska | Nie zakwalifikował się | 8,708 |
| 1979 | NASL | 6–24 | 73 | 4.miejsce, Dywizja Środkowa, Konferencja Amerykańska | Nie zakwalifikował się | 7,137 |
| 1980 | NASL | 14–18 | 126 | 4.miejsce, Dywizja Środkowa, Konferencja Amerykańska | Nie zakwalifikował się | 9,864 |
Halowa NASL[edytuj | edytuj kod]
| Sezon | Liga | Bilans meczów | Pkt | Sezon | Playoff | Śr. frekwencja |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1979–80 | NASL | 9-3 | — | 1.miejsce, Dywizja Wschodnia | Wicemistrzostwo | 9,081 |
Trenerzy[edytuj | edytuj kod]
- 1978: Malcolm Allison
- 1978–1979: Eddie McCreadie
- 1980: Charlie Cooke
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Memphis Gets Pro Soccer Franchise [dostęp:1977-10-26] (ang.)
- ↑ Remembering the Rogues. memphisflyer.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-05)]. [dostęp:1998-07-16] (ang.)
- ↑ Rowdies slam to No.1 [dostęp:1980-03-03] (ang.)
- ↑ Rowdies fall 5-4, must win Sunday [dostęp:1980-03-01] (ang.)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Memphis Rogues na Naslyerseys.com (ang.)
- Memphis Rogues na Funwhileitlasted.net (ang.)
- Memphis Rogues na Thememphisrogues.blogspot.com (ang.)