Mentophilonthus schoutedeni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mentophilonthus schoutedeni
(Bernhauer, 1928)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Rodzina

kusakowate

Podrodzina

Staphylininae

Plemię

Staphylinini

Podplemię

Philonthina

Rodzaj

Mentophilonthus

Gatunek

Mentophilonthus schoutedeni

Synonimy

Philonthus schoutedeni Bernhauer, 1928

Mentophilonthus schoutedenigatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny Staphylininae.

Gatunek ten został opisany w 1928 roku przez Maxa Bernhauera jako Philonthus schoutedeni. Jako miejsce typowe wskazał on Mongende[1][2]. Do rodzaju Mentophilonthus przeniósł go w 2009 roku Lubomír Hromádka, dokonując jego redeskrypcji[3].

Kusak o ciele długości 8,4 do 8,6 mm. Głowa czarna z żółtobrązowymi panewkami czułków i brzegiem nadustka oraz brązowymi głaszczkami. Czułki czarnobrązowe z pierwszym i częścią drugiego członu żółtobrązowymi. Przedplecze czarnobrązowe; w każdym z jego rowków grzbietowych po jednym punktcie. Pokrywy brązowoczerwone do czarnobrązowych z czarnym szwem, pozbawione wyraźnego punktowania. Odwłok czarnobrązowy. Odnóża brązowożółte z ciemnobrązowymi goleniami i stopami[3].

Chrząszcz afrotropikalny, znany z Demokratycznej Republiki Konga i Ghany[2][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Max Bernhauer. Zur Staphylinidenfauna des tropischen Afrika, inbesonders des Kongostaates (20. Beitrag). „Wiener Entomologische Zeitung”. 45, s. 105–121, 1928. 
  2. a b Lee H. Herman. Catalog of the Stapylinidae (Iscecta:Coleoptera). 1758 to the End of Second Millenium. V Staphylinine Group (Part 2): Diochini, Maorothiini, Othiini, Platyprosopini, Staphylinini (Amblyopinina, Anisolinina, Hyptiomina, Philonthina). „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 265, 2001. 
  3. a b c Lubomír Hromádka. Revision of the Afrotropical species of the genus Mentophilonthus (Coleoptera: Staphylinidae: Philonthina). „Acta Entomologica Musei Nationalis Pragae”. 49 (1), s. 119–160, 2009.