Międzynarodowa Organizacja Psów Ratowniczych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Biuro IRO w Salzburgu

Międzynarodowa Organizacja Psów Ratowniczych (IRO) – (Die Internationale Rettungshunde Organisation) – międzynarodowa organizacja pozarządowa zrzeszająca organizacje posiadające psy ratownicze. Zrzeszone organizacje liczą łącznie ponad 250 000 osób na całym świecie z około 2000 psami ratowniczymi, które są w gotowości przez 24 godziny na dobę, 365 dni w roku, aby w razie potrzeby przystąpić do działania. Siedziba organizacji znajduje się w Salzburgu w Austrii.

Polscy strażacy z Nowego Sącza, z psami ratowniczymi

Historia[edytuj | edytuj kod]

Po trzęsieniu ziemi w Armenii w 1988 r. międzynarodowe zespoły pomocy humanitarnej oraz zespoły psów ratowniczych napotkały problemy w koordynacji działań między sobą oraz z władzami lokalnymi. Po akcji ratowniczej w Armenii wyciągnięto wnioski, powstał pomysł, aby na arenie międzynarodowej zdefiniować standardy działania zespołów ratowniczych z psami oraz przeprowadzić jednolite standardy szkolenia psów ratowniczych. W 1993 roku na spotkaniu członków założycieli organizacji w Austrii, przedstawiciele narodowych organizacji zespołów psów ratowniczych: Niemiec, Szwecji, Czech, Nowej Zelandii, Austrii, USA i Wielkiej Brytanii utworzono Międzynarodową Organizację Psów Poszukiwawczo-Ratowniczych. Prezesem organizacji został Wolfgang Zörner, szef ówczesnej Austriackiej Brygady Psów Poszukiwawczo-Ratowniczych, na siedzibę nowej organizacji wybrano miasto Salzburg w Austrii.

Działalność[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Organizacja Psów Poszukiwawczo-Ratowniczych (IRO) organizuje konferencje, szkolenia oraz przeprowadza egzaminy i wydaje certyfikaty. Zadaniem Organizacji Psów Ratowniczych jest szkolenie i certyfikacja psów poszukiwawczych i ratowniczych dla różnych służb i organizacji. Dobrze wyszkolone psy ratownicze często ratują życie ludzi przysypanych lawiną, odnajdują ludzi po trzęsieniu ziemi lub poszukują zaginione dzieci i inne osoby zaginione np. cierpiące na chorobę Alzheimera lub demencję. IRDO współpracuje z Międzynarodową Grupą Doradczą ds. Poszukiwań i Ratownictwa (INSARAG –Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz z Międzynarodową Federacją Kynologiczną. W ramach wieloletniego partnerstwa uczestniczy w zakresie tworzenia nowych standardów szkolenia i testowania psów oraz ich przewodników.

IRO 2008 roku zainicjowała Międzynarodowy Dzień Psa Poszukiwawczo-Ratowniczego, który obchodzony jest każdego roku w ostatnią niedzielę kwietnia[1]. Podczas tego dnia na całym świecie organizowane są pokazy zespołów ratowniczych z psami, prowadzone są zajęcia edukacyjne informacyjne.

Szkolenie, egzaminy certyfikacyjne[edytuj | edytuj kod]

Organizacje członkowskie IRO przeprowadzają szkolenia i treningi przewodników z psami oraz przeprowadzają egzaminy psów w dyscyplinach: poszukiwania terenowego, lawinowego i gruzowego, ratownictwa wodnego oraz mantrailingu (poszukiwanie ludzi, tropienie). Psy dobierane są według kryteriów: chęci do pracy i ciągłej nauki. Podczas egzaminów wyznaczeni przez IRO sędziowie oceniają: wygląd, kondycję i sprawność fizyczną, zachowanie wobec ludzi (brak agresji), posłuszeństwo wobec swojego przewodnika. W czasie egzaminacyjnego testu pies i przewodnik wykonują określone zadania poszukiwania ludzi (tzw. pozorantów) w warunkach wymaganych dla danej kategorii. W czasie przeprowadzonego testu pies musi pokonać różne przeszkody, wykazać się doskonałą pracą węchową tzn. odszukać pozorantów (pozorant – osoba pełniąca rolę osoby zaginionej). Psy, które zdały egzamin pozytywnie, otrzymują międzynarodowy certyfikat IRO, który uprawnia psa do pracy w czasie akcji poszukiwawczo-ratowniczych.

Organizacje członkowskie IRO wspólnie z Międzynarodową Federacją Kynologiczną opracowują: przepisy, regulaminy szkolenia, zasady egzaminowania psów ratowniczych.

Egzaminy według przepisów IRO odbywają się w kilku specjalnościach, podzielone są na kategorie:

  • RH-F – tropienie,
  • RH-FL – poszukiwanie w terenie,
  • RH-T – poszukiwanie gruzowe,
  • RH-L – poszukiwanie lawinowe,
  • RH-MT – poszukiwanie ludzi (ang. mantrailing),
  • RH-W – ratownictwo wodne.

Organizacje członkowskie[edytuj | edytuj kod]

Do IRDO przystąpiło 126 organizacji poszukiwawczo-ratowniczych z 43 krajów z sześciu kontynentów. Członkami są trzy polskie organizacje: Stowarzyszenie Cywilnych Zespołów Ratowniczych z Psami, Państwowa Straż Pożarna, Fundacja Wspierania Ratownictwa Górskiego na Podhalu[2].


Państwo
 Argentyna
 Australia
 Austria
 Belgia
 Brazylia
 Kanada
 Chile
 Chiny
 Kolumbia
 Chorwacja
 Czechy
 Dania
 Estonia
 Finlandia
 Francja
 Niemcy
 Węgry
 Włochy
 Japonia
 Malezja
 Meksyk
 Holandia
 Norwegia
 Polska
 Rumunia
 Rosja
 Arabia Saudyjska
 Słowacja
 Słowenia
 Hiszpania
 Południowa Afryka
 Korea Południowa
 Szwecja
 Szwajcaria
 Tajwan
 Tajlandia
 Turcja
 Ukraina
 Zjednoczone Emiraty Arabskie
 Wielka Brytania
 Stany Zjednoczone
 Wenezuela

Mistrzostwa Świata Psów Poszukiwawczo-Ratowniczych[edytuj | edytuj kod]

Pod patronatem IRO odbywają się Mistrzostwa Świata Psów Poszukiwawczo-Ratowniczych. W zawodach uczestniczy ponad 150 najlepszych zespołów z różnych państw świata. W 2018 roku IRO zorganizowała pierwsze Mistrzostwa Świata Psów Poszukiwawczo-Ratowniczych w dyscyplinie poszukiwania lawinowego. Zespoły (pies i ratownik) rywalizują o najwyższą punktację, w czasie zawodów wykonują zadania w warunkach jak najbardziej zbliżonych do sytuacji występujących w czasie rzeczywistych akcji ratowniczych[3].


Mistrzostwa Świata
Rok Miejsce
2019 Paryż,  Francja
2018 Lublana,  Słowenia
2018 Pitztal,  Austria – Lawinowe
2017 Ebreichsdorf,  Austria
2016 Turyn,  Włochy
2015 Aalborg,  Dania
2014 Nova Gorica,  Słowenia
2013 Nijmegen,  Holandia
2012 Romny,  Ukraina
2011 Chastre,  Belgia
2010 Žatec,  Czechy

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Międzynarodowy Dzień Psa Ratowniczego. gov.pl. [dostęp 2021-10-10].
  2. Member organisations (ang.). www.iro-dogs.org, 22 września 2021.
  3. IRO WCH Results (ang.). www.iro-dogs.org. [dostęp 2021-10-15].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]