Miłakówka (dopływ Pasłęki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Miłakówka
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Lokalizacja

Pojezierze Iławskie

Rzeka
Długość 26,12 km
Powierzchnia zlewni

178,7 km²

Ujście
Recypient Pasłęki
Miejsce

okolice Sportyn

Wysokość

ok. 41 m n.p.m.[1]

Współrzędne

54°03′39″N 20°05′35″E/54,060833 20,093056

Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”

Miłakówkarzeka na Pojezierzu Iławskim, lewy dopływ Pasłęki[2] o długości 26,12 km[3] i powierzchni dorzecza 178,7 km².

Przebieg[edytuj | edytuj kod]

Rzeka początek bierze w Miłakowie, w miejscu gdzie Warkalska Struga łączy się z przepływającą przez jezioro Mildzie rzeką Narie, u podnóża wzniesienia 182 m n.p.m. Przed Miłakowem rzekę zasilają wody prawego dopływu, Narienki, odwadniającej jezioro Narie. Kilka kilometrów za Miłakowem rzekę zasila kolejny dopływ, pozbawiony nazwy. Dotąd rzeka jest wąska i płytka. Od młyna w Miłakowie nurt staje się bardziej wartki. Dno pokryte jest piaskiem i żwirem. Od lewej strony wpływa kilka drobnych cieków i rowów melioracyjnych. Przed Głodówkiem Miłakówka przepływa pod drogą wojewódzką nr 528. Po wpłynięciu w las, aż do ujścia, płynie wyraźną doliną, przybierającą miejscami formę głęboko wciętego jaru. Na tym odcinku znajdują się ruiny spiętrzenia, w obrębie którego funkcjonowały kiedyś turbiny elektryczne. Leżą tu liczne drzewa, a w nurcie znajdują się głazy. Rzeka meandruje, pojawiają się bystrza i szypoty. Kilkadziesiąt metrów przed ujściem przepływa pod mostem lokalnej drogi do Stolna. Uchodzi do Pasłęki koło wsi Sportyny[4].

Przyroda[edytuj | edytuj kod]

Na ichtiofaunę rzeki składają się: pstrąg, kleń, jelec, okoń, a także, w mniejszym zakresie, miętus i głowacz[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Maria I. Mileska (red. naukowy): Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski. Warszawa: PWN, 1983, s. 433. ISBN 83-01-03481-5.