Michał Filewicz
| Data śmierci |
1804 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
rzeźbiarz |
| Miejsce zamieszkania |
Michał Filewicz (ukr. Михайло Філевич / Mychajło Filewycz, zm. w 1804) – rzeźbiarz narodowości rusińskiej[1][2], jeden z przedstawicieli młodszej generacji tzw. lwowskiej rzeźby rokokowej. Mieszkał i działał we Lwowie w latach 1768–1773[potrzebny przypis]. W 1768 pomieszkiwał w domostwie Wojciecha Małeckiego na Przedmieściu Krakowskim, w 1769 w domostwie stolarza Jakuba Królickiego i wyprowadził się przed Bożym Ciałem. Nie stawił się na wizję rzeczy pozostałych po Królickich, dokonaną w sierpniu 1769[3]. Przeniósł się do Chełma[2], w tym mieście miał warsztat[4] w latach 1774–1781[potrzebny przypis].
W 1766 został pozwany przez lwowskiego stolarza[5], Rusina[1] Teodora Śmieżewskiego o niewypłacenie całej sumy pieniędzy za wykonanie dwóch ołtarzyków do kościoła Dominikanów Obserwantów w Przemyślanach[5]. W 1770: został świadkiem testamentu Michała Sawickiego[6]; udał się w bójkę ze stolarzem Michałem Olaszkiewiczem i kowalem Jackiem Ziejką[7].
Najpewniej, jego małżonką był Małgorzata Filewiczowa, wraz z którą[2] 10 maja 1766 był świadkiem na chrzcie Julianny, córki Józefa Lackiego i Gertrudy[8].
Prace[edytuj | edytuj kod]
.jpg)
Zachowały się potwierdzone archiwalnie
- ołtarz główny w kościele pijarów (obecnie parafialny) w Chełmie;
- figury do cerkwi bazylianów w Buczaczu (obecnie w Ukraińskim Muzeum Narodowem we Lwowie).
Przypisywane[edytuj | edytuj kod]
- cyborium, ambona, chrzcielnica i cztery posągi Ojców Kościoła na filarach oraz dekoracja parapetu muzycznego w kościele popijarskim w Chełmie (ok. 1774–1781);
- wyposażenie katedry greckokatolickiej w Chełmie (zachowane trzy figury kobiece po 1774) – Muzeum Chełmskie;
- ołtarz główny i dwa boczne w kościele parafialnym w Czułczycach koło Chełma (po 1777);
- ambona i ołtarz w cerkwi w Czułczycach;
- ołtarz główny, chrzcielnica, ambona i obudowa lóż prezbiterialnych w kościele paulinów (obecnie parafialny) we Włodawie (1781–1786)[10];
- Agnieszka Szykuła-Żygawska twierdzi, że w latach 70. XVIII w. został zaangażowany w przygotowania do koronacji obrazu Matki Bożej Chełmskiej zaś w tym przedsięwzięciu współpracował z rzeźbiarzem lwowskim Maciejem Polejowskim[4].
- ukraiński badacz i rzeźbiarz Dmytro Krwawycz (Дмитро Крвавич) uważał, iż Filewicz był autorem figur w ołtarze głównym w cerkwi Opieki Matki Bożej (Pokrowy) w Buczaczu[11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Dworzak, s. 140.
- ↑ a b c Dworzak, s. 101.
- ↑ Dworzak, s. 128.
- ↑ a b Agnieszka Szykuła-Żygawska: Znakomita rzeźba Chrystusa Ukrzyżowanego z kościoła pojezuickiego w Krasnymstawie. „Nestor. Czasopismo Artystyczne”. 4 (30), s. 3, Krasnystaw 2014.
- ↑ a b Dworzak, s. 117.
- ↑ Dworzak, s. 123.
- ↑ Dworzak, s. 118.
- ↑ a b Dworzak, s. 239.
- ↑ Czasem – 1806; zob. Dworzak, s. 101.
- ↑ Michał Filewicz.
- ↑ Dmytro Krwawycz: Українська скульптура періоду рококо. W: Записки Наукового товариства імені Шевченка. Праці Комісії образотворчого та ужиткового мистецтва. T. 236 (CCXXXVI). Lwów, 1998, s. 151. (ukr.) [dostęp 2016-12-13]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Paweł Freus. Michał Filewicz. [dostęp 2017-08-25]
- Agata Dworzak: Lwowskie środowisko artystyczne w XVIII wieku w świetle ksiąg metrykalnych i sądowych. Kraków: Attyka, 2018, 514 s. ISBN 978-8365644473.