Michał Majda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michał Majda
ułan ułan
Data i miejsce urodzenia

8 września 1893
Imielno

Data i miejsce śmierci

13 czerwca 1915
Rokitna

Przebieg służby
Lata służby

1914–1915

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

II Brygada Legionów Polskich

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa:

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości

Michał Majda (ur. 8 września 1893[1][a], zm. 13 czerwca 1915 pod Rokitną) – żołnierz[b] kawalerii II Brygady Legionów Polskich. Uczestnik szarży pod Rokitną. Kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Imielnie jako syn Andrzeja i Katarzyny z d. Biernacka[1]. Według innych relacji pochodził z Chrobrza na Kielecczyźnie i służył w stajniach należących do Wielopolskich. Od 1910 robotnik w kopalni „Niwka”[1].

W sierpniu 1914[1] zgłosił się ochotniczo do Legionów Polskich. Początkowo służył w 1 pułku piechoty[1], a następnie w 2 szwadronie ułanów przy 2 pułku ułanów Legionów Polskich[1] w składzie II Brygady Legionów Polskich[2][c]. Poległ 13 czerwca 1915 roku w czasie szarży pod Rokitną[3][1].

17 maja 1922 roku Naczelnik Państwa i Naczelny Wódz nadał mu pośmiertnie Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari (krzyż numer 6007)[4].

W lutym 1923 roku zwłoki ułanów ekshumowano i uroczyście przewieziono na cmentarz Rakowicki w Krakowie. 26 lutego odbył się uroczysty pogrzeb. Generał broni Stanisław Szeptycki, w imieniu Józefa Piłsudskiego, udekorował trumny ułanów przyznanymi im pośmiertnie orderami.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Polak (red.) 1993 ↓, s. 127.
  2. Na podstawie Stanisław Rostworowski Nie Tylko Pierwsza Brygada (1914-1918) Z Legionami na bój P.W. EGROSS – Oficyna Wydawnicza, Warszawa 1993.
  3. II Lista strat 1915 ↓, s. 19.
  4. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 stycznia 1923 roku, s. 33.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. inni podają datę urodzenia 1896
  2. Bogusław Polak podaje stopień plutonowego
  3. inni wymieniają też 3 pułk piechoty

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]