Michaił Minin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michaił Minin
Михаил Ми́нин
podpułkownik podpułkownik
Data i miejsce urodzenia

29 lipca 1922
Gubernia pskowska

Data i miejsce śmierci

10 stycznia 2008
Psków

Przebieg służby
Lata służby

1941–1969

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Armia Radziecka

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa:

Odznaczenia
Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za zasługi bojowe”

Michaił Pietrowicz Minin (ros. Михаи́л Петро́вич Ми́нин; ur. 29 lipca 1922 w guberni pskowskiej, zm. 10 stycznia 2008 w Pskowie) – żołnierz Armii Czerwonej, podpułkownik artylerii, uczestnik II wojny światowej, jeden z żołnierzy, który 30 kwietnia 1945 zawiesili Sztandar Zwycięstwa w Berlinie nad budynkiem Reichstagu.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1941 walczył na Froncie Leningradzkim, później brał udział w przełamywaniu blokady Leningradu. Służył w wojskach artyleryjskich, przeszedł szlak bojowy aż do Berlina. Uczestnik zdobywania Berlina przez Armię Czerwoną, 30 kwietnia 1945 wdarł się do budynku Reichstagu, następnie wszedł na dach i zawiesił na nim Sztandar Zwycięstwa. Po wojnie ukończył Wojskową Akademię Inżynieryjną im. Waleriana Kujbyszewa. W armii służył do 1959, z wojsk rakietowych zwolniony w stopniu podpułkownika z powodu choroby. Od 1977 mieszkał w Pskowie, gdzie zmarł.

Był przedstawiony do odznaczenia Złotą Gwiazdą Bohatera Związku Radzieckiego.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]