Michele Cachia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michele Cachia
Mikiel Cachia
Data i miejsce urodzenia

30 września 1760
Żejtun

Data i miejsce śmierci

24 stycznia 1839
Malta

Narodowość

maltańska

Data i miejsce urodzenia

30 września 1760
Żejtun

Data śmierci

24 stycznia 1839

Przebieg służby
Formacja

 Zakon Maltański
 Malta

Jednostki

milicja w Żejtun
National Congress Battalions

Główne wojny i bitwy

Oblężenie Malty (1798–1800)

Portyk kościoła Matki Bożej Boskiej Opatrzności w Siġġiewi, zaprojektowany przez Cachię w 1815

Michele Cachia (malt. Mikiel Cachia; ur. 30 września 1760, zm. 24 stycznia 1839) – był to maltański architekt i inżynier wojskowy. Jest również znany ze swej roli podczas powstania Maltańczyków przeciw Francuzom w latach 1798–1800.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Michele Cachia urodził się 30 września 1760 w Żejtun. Był kuzynem Antonio Cachii, innego architekta i inżyniera[1]. W kwietniu 1784 starał się o stanowisko perito agrimensore (wł. geodeta). Tak jak jego ojciec i dziadek, Michele również pracował przy budowie kościoła parafialnego w Żejtun[2]. Był również adjutantem w milicji w Żejtun w czasie, gdy Malta była rządzona przez Zakon Maltański[3].

Michele Cachia brał udział w powstaniu Maltańczyków w latach 1798–1800 przeciw francuskim okupantom. Zaprojektował kilka baterii dla powstańców, w tym baterie Corradino, baterię Tal-Borg oraz baterie Żejtun. W 1799 zaprojektował też magazyn prochu w baterii św. Rocha[3].

W latach 1801–1821 Cachia mieszkał we Florianie, ówczesnych przedmieściach Valletty[4]. W 1802 był członkiem delegacji Maltańczyków do Wielkiej Brytanii[2].

Cachia był odpowiedzialny za budowę szpitala w Rabacie na Gozo. Jego najsłynniejszym dziełem jest portyk kościoła Matki Bożej Boskiej Opatrzności w Siġġiewi, który zaprojektował po uszkodzeniu kościoła przez uderzeniu pioruna w 1815[2].

Michele Cachia posiadał zbiór notesów, zawierających jego osobiste notatki dotyczące nieruchomości w Valletcie. Zachowało się 217 notesów, są one kopalnią informacji na temat miasta i jego mieszkańców pod koniec XVIII i na początku XIX wieku[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stephen C. Spiteri. Fort Tigné 1792. „Arx – International Journal of Military Architecture and Fortification”, s. 65, 2011. [dostęp 2019-04-16]. (ang.). 
  2. a b c Michael J. Schiavone: Dictionary of Maltese Biographies Vol. 1 A–F. Pietà: Pubblikazzjonijiet Indipendenza, 2009, s. 383. ISBN 978-99932-91-32-9. (ang.).
  3. a b Stephen C. Spiteri. Maltese ‘siege’ batteries of the blockade 1798–1800. „Arx – Online Journal of Military Architecture and Fortification”, s. 16, 34, maj 2008. [dostęp 2019-04-16]. (ang.). 
  4. a b Andrè Zammit: Valletta and Michele Cachia (1760 –1839) – A factual appraisal through his notebooks. mhs.eu.pn. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-06)]. (ang.).