Mieczysław Fijałkowski
Mieczysław Fijałkowski (ur. 11 kwietnia 1888 w Kossowicach, zm. 11 lub 12 sierpnia 1972 w Gliwicach)[1][2][3] – polski pisarz, działacz polityczny, poseł na Sejm RP.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z rodziny ziemiańskiej. Ukończył Studium Rolnicze Uniwersytetu Jagiellońskiego, od tego czasu związany był z rolnictwem. Od 1921 r. był zarządcą w majątku w Skłóty należącym do jego żony, Celiny Fijałkowskiej z domu Dangel. W tym okresie angażował się w życie społeczno-polityczne: współorganizował Spółdzielnię Rolniczą "Wspólna Praca", działał w Towarzystwie Rolniczym i Związku Plantatorów Buraka Cukrowego. Był członkiem Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół". W okresie II wojny światowej został wysiedlony z majątku Skłóty i uwięziony w Pawiaku. Po wojnie administrował państwowymi gospodarstwami rolnymi w Siedlcach oraz na Śląsku oraz kompleksem gospodarstw Zjednoczenia Przemysłu Węglowego. Pracował w Archiwum w Gliwicach[2][4].
Kariera polityczna[edytuj | edytuj kod]
W 1923 r. został członkiem zarządu powiatowego Związku Ludowo-Narodowego, a w 1927 prezesem oddziału tego związku w Kutnie (przemianowanego następnie na Stronnictwo Narodowe). Również w 1927 r. został powiatowym przywódcą Obozu Wielkiej Polski. W 1928 r. został posłem na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej II kadencji i był nim także w kolejnej kadencji Sejmu. Zrezygnował z aktywności politycznej w 1937 r.[2]
Twórczość literacka[edytuj | edytuj kod]
Komedie[edytuj | edytuj kod]
Zaczął pisać utwory komediowe za namową Józefa Kotarbińskiego. Był autorem utworów dramatycznych[4]:
- Albatros
- Czarodziejka
- Człowiek leśny
- Drugi mąż
- Gorąca krew
- Kawalerowie podwiązki
- Monstrum
- Odzyskany skarb
- Pan Poseł
- Rycerz Antychrysta
- Trzecia młodość
- Wielka gra
- Wierna kochanka
- Wyspa odmiany
Proza[edytuj | edytuj kod]
Był autorem trzech tomów opowiadań:
- Dzieło Piotra Chlebnego (1938)
- Las (1966)
- Cholerny świat (1972)
Oraz prozy wspomnieniowej zebranej w tomie Uśmiechy lat minionych (1962, 1969). W pozostałej twórczości również często odnosił się do własnych doświadczeń, w szczególności związanych z przemianami polskiej wsi[1][4].
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
Imieniem Celiny i Mieczysława Fijałkowskich nazwano jedną z ulic w Kutnie[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Jerzy Mazurek , Twórczość komediowa Mieczysława Fijałkowskiego, „Zeszyty Wiejskie”, Z. XXII, 2016, s. 727-739 .
- ↑ a b c Jacek Saramonowicz , FIJAŁKOWSKI Mieczysław, pisarz, działacz polityczny, poseł na Sejm RP [online], Muzeum Pałac Saski w Kutnie (Biogramy osób związanych z Kutnem), 25 sierpnia 2020 [dostęp 2023-12-14] .
- ↑ Krzysztof Gryko , Fijałkowski Mieczysław, [w:] Wielki leksykon pisarzy polskich. T. 3, Dec-Ger, Kraków: Oficyna Wydawnicza Fogra, 2006, s. 179, ISBN 83-60657-02-5 .
- ↑ a b c Jerzy Papiewski , Zapomniana twórczość Mieczysława Fijałkowskiego. Jego sylwetka i miejsce w kulturze, „Kutnowskie Zeszyty Regionalne”, T. XVIII, 2014, s. 255-288 .
- ↑ Wykaz ulic Kutno [online], Mapa Polski Live City [dostęp 2023-12-18] .
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Fijałkowski Mieczysław, pisarz, działacz polityczny, poseł na Sejm RP (Jacek Saramonowicz) [w:] Muzeum Pałac Saski w Kutnie (Biogramy osób związanych z Kutnem) [online] [dostęp 2023-12-18]
- Mieczysław Fijałkowski [w:] LubimyCzytać [online] [dostęp 2023-12-18]
- Urodzeni w 1888
- Zmarli w 1972
- Polscy komediopisarze
- Polscy dramaturdzy XIX wieku
- Polscy dramaturdzy XX wieku
- Polscy prozaicy XIX wieku
- Polscy prozaicy XX wieku
- Posłowie II Rzeczypospolitej
- Członkowie Obozu Wielkiej Polski
- Ludzie związani z Kutnem
- Polscy autorzy pamiętników i dzienników
- Więźniowie Pawiaka (okupacja niemiecka)
- Absolwenci Uniwersytetu Jagiellońskiego