Mieczysław Nawrocki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieczysław Nawrocki
Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1900
Kniahinin Góra k. Stanisławowa

Data i miejsce śmierci

4 maja 1968
Gdańsk

Zawód

aktor teatralny i filmowy, reżyser teatralny, scenograf, dyrektor teatru, urzędnik

Lata aktywności

1920–1968

Zespół artystyczny
Teatr Wybrzeże w Gdańsku
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Mieczysław Nawrocki (ur. 10 kwietnia 1900 w Kniahininie Góra k. Stanisławowa, zm. 4 maja 1968 w Gdańsku) – polski aktor teatralny i filmowy, reżyser teatralny, scenograf, dyrektor teatru oraz urzędnik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował w Instytucie Sztuki w Kijowie oraz na wydziale architektury Uniwersytetu Technicznego w Grazu (dwuletni kurs rysunku i malarstwa). W 1919 roku został zatrudniony jako dekorator w teatrze w Stanisławowie. Tam też rozpoczął karierę aktorską, występując w rolach charakterystycznych. Ze sceną stanisławowską związany był do wybuchu II wojny światowej, reżyserując także w Bydgoszczy (1924, Teatr Miejski) oraz grając w Warszawie (1928-1932 i 1939, Teatry: Narodowy, Polski i Ateneum). Był także współzałożycielem i działaczem Lwowskiego Związku Teatrów i Chórów Ludowych.

Lata wojny spędził w Stanisławowie, pracując w tamtejszym wydziale sztuki. Po zakończeniu walk przeniósł się do Gdańska, gdzie w latach 1945–1950 był zastępcą naczelnika tamtejszego Wojewódzkiego Wydziału Kultury. Współorganizował życie kulturalne na Wybrzeżu, pełniąc m.in. funkcję prezesa stowarzyszenia Gdański Zespół Artystyczny oraz kierownika administracyjnego Teatru Komedia w Gdyni (1946). Był organizatorem i pierwszym kierownikiem wojewódzkiej delegatury Państwowej Organizacji Imprez Artystycznych „ARTOS”, współorganizatorem Studia Muzyczno-Dramatycznego przy Teatrze Wybrzeże w Gdańsku oraz szkoły baletowej (w pierwszych latach działalności – również jej wykładowcą) oraz organizatorem i kierownikiem biura Wojewódzkiej Rady Sztuki i Kultury Artystycznej w Gdańsku.

W 1948 roku powrócił do gry scenicznej. Do końca życia był członkiem zespołu gdańskiego Teatru Wybrzeże, występował również w przedstawieniach Teatrów Dramatycznych we Wrocławiu (do 1959 roku). Wystąpił również w trzech przedstawieniach Teatr Telewizji (1959-1967). W 1959 roku zdał eksternistyczny egzamin reżyserski.

Oprócz zajęć związanych z teatrem zajmował się także malarstwem – w 1965 roku w gmachu obecnej Opery Bałtyckiej odbyła się wystawa jego prac. W 1967 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Był żonaty z Cecylią Marią Czerwińską, z którego to małżeństwa urodziła się Ewa Nawrocka (1942-2024) – teoretyczka literatury, historyczka teatru, profesor Uniwersytetu Gdańskiego[1]. Został pochowany w Alei Zasłużonych gdańskiego Cmentarza Srebrzysko (rejon II, kwatera 1-54/20).

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nawrocka Ewa. gdansk.gedanopedia.pl. [dostęp 2024-05-15]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]