Mieczysław Szlezer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieczysław Szlezer
Ilustracja
Mieczysław Szlezer (2012)
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

26 lipca 1955
Kraków

profesor
Specjalność: gra na skrzypcach
Alma Mater

Akademia Muzyczna im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie

Profesura

5 grudnia 1995

Uczelnia

Akademia Muzyczna im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie

Okres zatrudn.

od 1978

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Medal Złoty za Długoletnią Służbę Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Medal Komisji Edukacji Narodowej
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
Strona internetowa

Mieczysław Andrzej Szlezer[1] (ur. 26 lipca 1955[2] w Krakowie[3]) – polski skrzypek i pedagog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Rozpoczął edukację muzyczną w wieku sześciu lat pod kierunkiem swego ojca, skrzypka Zbigniewa Szlezera[2].

Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie (klasa prof. Zbigniewa Szlezera, dyplom z wyróżnieniem w 1979[4]). Studia podyplomowe odbywał w Indiana University School of Music w Bloomington[2] (klasa prof. Josefa Gingolda[2] i prof. Tadeusza Wrońskiego)[2], w Konserwatorium Genewskim(inne języki) (klasa prof. Henryka Szerynga[2]) oraz w Accademia Musicale Chigiana(inne języki) w Sienie (klasa prof. Franco Gulli(inne języki)[2])[3]. Prowadzi klasę skrzypiec oraz kameralistyki smyczkowej na Akademii Muzycznej w Krakowie, gdzie pracuje od 1978 roku[2]. Profesor sztuk muzycznych (nominacja 5 grudnia 1995)[4]. Dokonał pierwszego w Polsce nagrania całości Sonat i Partit na skrzypce solo (wytwórnia Amadeus[5]) i nagrania wyboru Suit wiolonczelowych w transkrypcji na altówkę Jana Sebastiana Bacha. Współpracował m.in. z wytwórniami: Amadeus, Equant–Japan, France Musique, IMC Tokyo, Moderato, PRiTV, Rai, STEBO, Yugoton[3].

Solista i koncertmistrz orkiestry Capella Cracoviensis (1978–1987) i Filharmonii Krakowskiej (1987–2000). Członek tria fortepianowego Artemus (od 1995)[6], należy do Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków. Mąż Danuty Mroczek-Szlezer, ojciec Marka Szlezera.

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • George Polgreen Bridgetower: afropolak, który zdenerwował Beethovena, Kraków: Akademia Muzyczna w Krakowie, 2016.
  • Regina Strinasacchi: archetyp skrzypaczki - wirtuoza późnego klasycyzmu, Kraków: Akademia Muzyczna w Krakowie, 2016.
  • Feliks Janiewicz: polski skrzypek - zapomniany przez swoich, doceniony przez obcych, Kraków: Akademia Muzyczna w Krakowie, 2017.
  • Mozartowie: synowie geniusza i ich przegrana walka o tożsamość, Kraków: Akademia Muzyczna w Krakowie, 2019.
  • Skrzypce i altówka: instrukcja obsługi: podręcznik użytkownika, Kraków: Akademia Muzyczna w Krakowie, 2019.
  • Zapamiętani i zapomniani, Kraków: Akademia Muzyczna w Krakowie (tom I 2022[9], tom II 2023).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b M.P. z 2017 r. poz. 1086
  2. a b c d e f g h MIECZYSLAW SZLEZER. International Summer Music Academy. [dostęp 2021-11-09]. (ang.).
  3. a b c prof. Mieczysław Szlezer. Akademia Muzyczna im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie. [dostęp 2021-11-06].
  4. a b Prof. Mieczysław Szlezer, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-06-16].
  5. Władysław Bednarski - Artysta Lutnik, Media. [dostęp 2021-12-07].
  6. prof. Mieczyslaw Szlezer [online], mieczyslawszlezer.cba.pl [dostęp 2020-02-06].
  7. a b Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. [dostęp 2023-11-07].
  8. a b Uroczysta Inauguracja. „musiQs”, s. 4, 2018-10-18. ISSN 2543-8344. 
  9. Mieczysław Szlezer ZAPAMIĘTANI I ZAPOMNIANI TOM I - wydawnictwo@amuz.krakow.pl [online], sklep.amuz.krakow.pl [dostęp 2023-12-13].