Mieczysław Wiliński
Mieczysław Wiliński (ur. 28 października 1898 w Sankt Petersburgu, zm. 16 lutego 1943 w KL Auschwitz) – porucznik administracji artylerii Wojska Polskiego, magister prawa.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Młodość spędził w Kijowie, służył w armii rosyjskiej. 12 lipca 1920 zgłosił się na ochotnika do armii polskiej i został przyjęty do Baterii Zapasowej 10 Pułku Artylerii Polowej w Łodzi, a następnie przeniesiony do 4 Pułku Artylerii Ciężkiej w Łodzi. Równocześnie studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim; tytuł magistra uzyskał w 1934. Z polecenia Wojskowego Biura Historycznego opracował historię 4 Pułku Artylerii Ciężkiej[1].
Po wybuchu II wojny światowej działał w konspiracji w Warszawie. 3 października 1942 roku został aresztowany przez Gestapo i uwięziony na Pawiaku. W nocy z 18 na 19 listopada 1942 został przewieziony do KL Auschwitz[2], gdzie otrzymał numer więźniarski 76168 i status więźnia politycznego. Został zamordowany 16 lutego 1943 roku[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mieczysław Wiliński, Zarys Historii Wojennej Pułków Polskich 1918-1920, 4 Pułk Artylerii Ciężkiej, 1929.
- ↑ Transport 18.11.1942 Warschau [online], www.tenhumbergreinhard.de [dostęp 2022-02-18].
- ↑ Informacja o więźniach / Muzeum / Auschwitz-Birkenau [online], www.auschwitz.org [dostęp 2022-02-18].