Mikroinstalacja fotowoltaiczna

Mikroinstalacja fotowoltaiczna – wg ustawy o odnawialnych źródłach energii to instalacja odnawialnego źródła energii (OZE) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 kW, przyłączona do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 50 kW.

System rozliczeń

Właściciele mikroinstalacji – określani często mianem prosumenta – rozliczają bilans wytworzonej i zużytej energii w systemie opustów znanym pod angielską nazwą netmetering. Polega on na odprowadzaniu nadmiaru wyprodukowanej a nieskonsumowanej energii (autokonsumpcja) do sieci elektroenergetycznej oraz możliwości nieodpłatnego odbioru do 70% energii przekazanej uprzednio do sieci (do 80% dla małych instalacji o mocy poniżej 10 kWp). Rozliczenie odbywa się wg jednostek energii tym samym właściciele instalacji do 10 kWp – mogą odebrać 0,8 kWh za każdy 1 kWh odprowadzony, a większe instalacje 0,7 kWh z 1 kWh.

Udogodnienia dla właścicieli mikroinstalacji

Do najważniejszych należą:

• brak wymogu koncesji na produkcję energii elektrycznej,
• brak wymogu pozwolenia na budowę mikroinstalacji fotowoltaicznej,
• brak opłaty przyłączeniowej do sieci oraz kosztów montażu licznika dwukierunkowego,
• od 2019 roku koszty budowy mikroinstalacji mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania,
• ujednolicona stawka VAT 8% na instalacje fotowoltaiczne funkcjonalnie związane z budynkiem mieszkalnym o powierzchni do 300 m² (poprawka czeka na wejście w życie).

Wsparcie strukturalne

Rozwój mikroinstalacji wspierany jest przez rządowy program Mój Prąd, który za pośrednictwem Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej wspiera prywatnych inwestorów dotacjami do wysokości 5 tys. złotych do wyczerpania budżetu o wysokości 1 mld złotych.