Minima Moralia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Minima Moralia. Refleksje z poharatanego życia
Minima Moralia: Reflexionen aus dem beschädigten Leben
ilustracja
Autor

Theodor Adorno

Tematyka

filozofia

Data powstania

1944-1949

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Darmstadt

Język

niemiecki

Data wydania

1951

Wydawca

Wissenschaftliche Buchgesellschaft

Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego

1999

Wydawca

Wydawnictwo Literackie

Przekład

Małgorzata Łukasiewicz

poprzednia
Osobowość autorytarna
następna
Esej o Wagnerze

Minima Moralia. Refleksje z poharatanego życia (niem. Minima Moralia: Reflexionen aus dem beschädigten Leben) – książka filozoficzna Theodora Wiesengrunda Adorno, dedykowana Maksowi Horkheimerowi (swemu przyjacielowi i współtwórcy wcześniejszej Dialektyki oświecenia), którego 50. rocznica urodzin (14 lutego 1945) stanowiła bezpośrednią inspirację jej powstania. W dedykacji zakreślił swój zamiar jako próbę, by przedstawić momenty wspólnej [Horkheimera i Adorna] filozofii od strony subiektywnego doświadczenia[1]. Tytuł jest ironicznym nawiązaniem do łacińskiej wersji tytułu Etyki wielkiej Arystotelesa, tj. Magna Moralia[2]. Książka Adorna składa się z trzech części, dzielonych ze względu na rok spisania zamieszczonych tam przemyśleń: 1944, 1945 oraz 1946-47.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Theodor Wiesengrund Adorno: Minima Moralia. Refleksje z poharatanego życia. Małgorzata Łukasiewicz (tłum. i oprac.). Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1999. ISBN 83-08-02998-1.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Theodor Wiesengrund Adorno: Minima Moralia. Refleksje z poharatanego życia. Małgorzata Łukasiewicz (tłum. i oprac.). Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1999, s. 11-12. ISBN 83-08-02998-1.
  2. Marek J. Siemek, Wczesny romantyk późnej nowoczesności [w:] Theodor Wiesengrund Adorno: Minima Moralia. Refleksje z poharatanego życia. Małgorzata Łukasiewicz (tłum. i oprac.). Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1999, s. 330. ISBN 83-08-02998-1.