Miratycze
53°27′N 25°57′E/53,450000 25,950000| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Wysokość |
135 m n.p.m. |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+375 |
| Kod pocztowy |
231452 |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 53°27′N 25°57′E/53,450000 25,950000
| |
Miratycze (biał. Міратычы)– wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie korelickim, w sielsowiecie Rajca, w pobliżu jeziora Świteź.
Siedziba parafii prawosławnej pw. św. Michała Archanioła[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W XIX i w początkach XX w. wieś i 5 folwarków położone w Rosji, w guberni mińskiej, w powiecie nowogródzkim.
W dwudziestoleciu międzywojennym miejscowość leżała w gminie Rajce w powiecie nowogródzkim województwa nowogródzkiego II Rzeczypospolitej[3]. Były to wówczas wieś, osada i 7 folwarków[3]: Mojsiewiczów, Bułhaków, Piotrowskich, Terajewiczów, Bartoszewicza i Abłamowiczów[potrzebny przypis].
W Miratyczach istniały niewielka cerkiew św. Michała z 1713 r. (rozebrana w latach międzywojennych), kościół (niezachowany) postawiony na ziemi podarowanej przez Karpowiczów. Koło gospodyń wiejskich zbierało w latach 30. XX w. na wyposażenie kościoła. Deski na budowę podarował folwark Łysakowszczyzna. Folwarki nie zachowały się. Szkoła zbudowana w latach 30. W czasie II wojny światowej Miratycze były miejscem strzelaniny pomiędzy wycofującymi się Niemcami a partyzantami. Spalone w odwecie w 1944 r.[potrzebny przypis]
W latach 2006–2007 we wsi zbudowano nową cerkiew, noszącą wezwanie poprzedniej. Służy miejscowej parafii prawosławnej[2].
Urodzili się[edytuj | edytuj kod]
- Czesław Mojsiewicz – polski politolog
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ a b ХРАМ В ЧЕСТЬ СВЯТОГО АРХИСТРАТИГА МИХАИЛА. eparhia.by. [dostęp 2021-02-22]. (ros.).
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Miratycze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 492.