Mirdyci
Mirdyci – plemię gegijskie z północnej Albanii. Ich terytorium plemienne znajdowało się na południe od rzeki Driny. Dzielili się na pięć klanów: Oroshi, Fandi, Spashi, Kushneni i Dibri. Mirdyci tradycyjnie byli wyznania rzymskokatolickiego, czym odróżniali się od prawosławnego i muzułmańskiego otoczenia[1]. Podstawą ich gospodarki było pasterstwo (również pasterstwo transhumancyjne)[1].
Praktycznie do połowy XX wieku społeczeństwo Albanii było zatomizowane na plemiona, klany i grupy etniczne przy czym Gegowie zachowali strukturę plemienno-klanową. Elementem spajającym dany klan było: prawo zwyczajowe Kanun, terytorium i władza. Zwierzchnikiem Mirdytów był kapedan i co znamienne, pozostawał on niezależny od Imperium osmańskiego aż do połowy XIX wieku[1].
Mirdyci, analogicznie jak inne plemiona albańskie, składały się z wielu rodów (klanów), przywódcy głównych wywodzili swoją genealogię od Leki Dukagjina. Prawem zwyczajowym Mirdytów był Kanun Leki Dukagjiniego[1].
Kalendarium[edytuj | edytuj kod]
- 1481 - umiera Lekë Dukagjini
- 1595 - ogólnoalbański kuwend wyznacza kapedana Mirdytów Marka Gjina wodzem naczelnym koalicji antyosmańskiej; Gjin jedzie do Rzymu gdzie od papieża uzyskuje deklarację poparcia
- 1690 - początek osiedlania się części Mirdytów w opustoszałym po wojnach Kosowie
- pocz. XVIII wieku - prześladowania chrześcijańskich plemion albańskich ze strony plemion muzułmańskich
- 1882 - upadek Ligi Prizreńskiej, przywódca Mirdytów Preng Bib Doda zostaje internowany i przebywa w Stambule do 1908.
- 1912 grudzień - poparcie przez Mirdytów rządu Ismaila Qemala, udział w walkach przeciwko wojskom Serbskim i tureckim, sojusz wojskowy w muzułmańskim plemieniem Malisorów
- 1914 - wojna domowa w Albanii, Mirdyci opowiadają się po stronie księcia Wilhelma von Wieda
- 1921 lipiec - proklamowanie niezależnej od Tirany Republiki Mirdity; separatyzm Mirdytów został zgnieciony w listopadzie 1921 roku.
- 1944 kwiecień - ochotnicy z Mirdytów wchodzą w skład 21. dywizji SS "Skanderbeg"
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Tadeusz Czekalski: Kwestia Mirdytów w relacjach albańsko-jugosłowiańskich w latach 20. XX wieku. W: Europa Środkowa i Bałkany : konteksty historyczne i politologiczne : narody, mniejszości narodowe i religijne : księga jubileuszowa ofiarowana prof. dr hab. Irenie Stawowy-Kawce. Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2019, s. 91–101. ISBN 978-83-233-4495-7.