Mirosław Domińczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mirosław Domińczyk
Ilustracja
Mirosław Domińczyk podczas obchodów 30-lecia Solidarności Walczącej w Gdańsku (2012)
Imię i nazwisko urodzenia

Mirosław Mikołaj Domińczyk

Data i miejsce urodzenia

6 grudnia 1953
Kraków

Data śmierci

7 lutego 2023

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Odznaka pamiątkowa „Krzyż Solidarności Walczącej”
Strona internetowa

Mirosław Mikołaj Domińczyk (ur. 6 grudnia 1953 w Krakowie, zm. 7 lutego 2023[1]) – działacz opozycyjny w PRL.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1970 ukończył Zasadniczą Szkołę Metalową w Kielcach. W latach 1970-1981 pracował w Kieleckim Przedsiębiorstwie Instalacji Budownictwa.

Od 1980 zaangażowany w działalność opozycyjną. W lipcu i sierpniu uczestniczył w strajkach w kieleckich zakładach pracy. Był współorganizatorem Wolnych Związków Zawodowych w Kieleckim Przedsiębiorstwie Instalacji Budownictwa, „Transbudzie” oraz Kombinacie Budownictwa Miejskiego i Fabryce Łożysk Tocznych Iskra w Kielcach. W sierpniu 1980 brał udział w strajku w Stoczni Gdańskiej. We wrześniu 1980 został wybrany przewodniczącym Międzyzakładowej Komisji Związkowej NSZZ „Solidarność” Regionu Świętokrzyskiego. Od 1981 był redaktorem gazety „Robotnik Kielecki”. 13 grudnia 1981 został internowany i był więziony w zakładach karnych: Kielce-Piaski, Rzeszów Załęże, Nowy Łupków, Załęże i ponownie Kielce. Częściowo zwolniony w październiku 1982.

W lutym 1983 wraz z rodziną udał się na emigrację. Najpierw do RFN, a później do USA. Zamieszkał w Nowym Jorku, gdzie w latach 1983-1985 brał udział w pracach Komitetu Pomocy NSZZ „Solidarność”, organizował pomoc materialną dla podziemia w Polsce, a także – w latach 1983-1993 – był konsultantem do spraw Europy Wschodniej w AFL-CIO w Waszyngtonie. Następnie do 2002 pracował jako inspektor nadzoru budynków mieszkalnych Lawrence Proporties w Nowym Jorku. Ponadto od 1989 do 1993 pomagał w organizowaniu wolnych związków zawodowych w Związku Radzieckim, Rumunii, Bułgarii, na Węgrzech i Ukrainie.

W 2003 powrócił na stałe do Polski. W 2006 brał udział w wyborach samorządowych do sejmiku świętokrzyskiego z listy Ligi Polskich Rodzin.

O śmierci Mirosława Domińczyka poinformowano 7 lutego. Pogrzeb odbył się 17 lutego 2023 roku w Bazylice katedralnej Wniebowzięcia NMP w Kielcach[2].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jego córkami są aktorki: Dagmara Domińczyk, Marika Domińczyk i Weronika Domińczyk.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zmarł Mirosław Domińczyk, pierwszy przewodniczący świętokrzyskiej „Solidarności”. dzieje.pl. [dostęp 2023-02-12].
  2. Aleksandra Boruch, Michał Kolera, Pogrzeb Mirosława Domińczyka, znanego działacza "Solidarności" w kieleckiej Katedrze. Żegnała go rodzina, znajomi i mieszkańcy regionu [online], Kielce Nasze Miasto, 17 lutego 2023 [dostęp 2024-03-04] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]