Mirosław Leśniewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mirosław Leśniewski
3 zwycięstwa
kapitan pilot kapitan pilot
Data i miejsce urodzenia

7 czerwca 1903
Rzgów

Data i miejsce śmierci

14 września 1939
Kowel

Przebieg służby
Lata służby

1930–1939

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Formacja

Lotnictwo Wojska Polskiego

Jednostki

4 pułk lotniczy
142 eskadra myśliwska

Stanowiska

dowódca eskadry

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Mirosław Leśniewski (ur. 7 czerwca 1903 w Rzgowie, zm. 14 września 1939 w Kowlu) – kapitan pilot Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Mirosław Leśniewski ukończył Szkołę Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie wraz z IV promocją (20 lokata[1]) i 15 sierpnia 1930 roku został mianowany podporucznikiem obserwatorem. Skierowany został do służby w 4 pułku lotniczym w Toruniu. W 1932 roku został skierowany do Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa w Dęblinie na kurs pilotażu, a następnie do Wyższej Szkoły Pilotażu do Grudziądza. 1 listopada 1937 został wyznaczony na stanowisko dowódcy 142 eskadry myśliwskiej[2]. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 37. lokatą w korpusie oficerów lotnictwa, grupa liniowa[3].

W czasie kampanii wrześniowej dowodził 142 eskadrą myśliwską. 2 września eskadra zaatakowała dwie wyprawy bombowe. W czasie ataków na samoloty Dornier Do-17 piloci eskadry zestrzelili bez strat własnych 7 samolotów niemieckich. Po dwa zwycięstwa odnieśli Mirosław Leśniewski i Stanisław Skalski.

4 września jednostka została przeniesiona na lotnisko polowe Kaczkowo. Po południu w czasie alarmu 8 samolotów ze 141 i 142 eskadry wystartowało do walki z przeważającymi siłami Luftwaffe. W czasie walki ciężko ranny został kapitan Mirosław Leśniewski, który po zestrzeleniu Bf 110 sam został zestrzelony. Leśniewski zdołał wylądować. Ciężko ranny i poparzony został wyciągnięty z samolotu i przewieziony do szpitala w Ciechocinku[4]. W czasie ewakuacji został przetransportowany do szpitala w Kowlu, gdzie zmarł 14 września. Mirosław Leśniewski został pochowany na miejscowym cmentarzu.

Na liście Bajana został sklasyfikowany na 91 pozycji z 3 samolotami zestrzelonymi na pewno i 1/3 uszkodzonym.

Zwycięstwa powietrzne[edytuj | edytuj kod]

Na liście Bajana zajmuje 91. pozycję z 3 pewnymi zestrzeleniami i 1/3 uszkodzeniem.

  • 2 Do-17 – 2 września 1939
  • Me 110 – 4 września 1939

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. IV promocja Szkoły Podchorążych Lotnictwa - 1930 r.. [dostęp 2013-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-11)].
  2. Pawlak 1989 ↓, s. 285.
  3. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 212, 783.
  4. Pawlak 1991 ↓, s. 121.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Olgierd Cumft, Hubert Kazimierz Kujawa: Księga lotników polskich poległych, zmarłych i zaginionych 1939-1946. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07329-5.
  • Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w Wojnie Obronnej 1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1982.
  • Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4. (pol.).
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.