Mistrz Guilleberta z Metzu
Iluminacja z Godzinek pt. Dawid modlący się[1] Los Angeles, J. Paul Getty Museum | |
Dziedzina sztuki | |
---|---|
Epoka |
gotyk międzynarodowy |
Mistrz Guilleberta z Metzu (ur. ?, zm. ?) – flamandzki iluminator aktywny w latach 1415 – 1460
Życie i działalność artystyczna[edytuj | edytuj kod]
Wykształcenie zdobył prawdopodobnie w Paryżu. Określenie, pod którym jest znany, zostało urobione od nazwiska skryby Guilleberta de Mets, bibliotekarza książąt burgundzkich i autora dwóch kodeksów, do których Mistrz stworzył ilustracje: frontyspis w kodeksie z opisem Paryża oraz manuskrypt z dziełami Christine de Pisan i innych autorów. W jednym z nich pozostawił sygnaturę: libraire de M Le Duc Jean de Bourgogne. Już przed 1419 rokiem pracował dla dworu burgundzkiego oraz dla patrycjuszy Gandawy i Brugii. W 1432 roku mieszkał w Geraardsbergen (Grammont), gdzie wykonywał iluminacje do dwóch książek Filipa Dobrego[2]. Prawdopodobnie posiadał tam własny warsztat[3]. W latach 50. XV wieku przebywał również w Lille, gdzie stworzył dekorację miniatorską w kodeksach zamówionych przez książęcego urzędnika finansowego i skarbnika Złotego Runa Guya Guilbauta[4]. W jego pracach zauważyć można wyraźne wpływy stylu paryskich iluminatorów i włoskiego trecenta.
Przypisywane iluminacje[edytuj | edytuj kod]
- Tragoediae – 1425, Bruksela, Biblioteka Królewska Belgii (Ms.9881-82)
- Frontyspis w kodeksie z opisem Paryża – 1434, Bruksela, Biblioteka Królewska Belgii (Ms.9559-64)
- L'épitre d'Othea à Hector – manuskrypt z dziełami Christine de Pisan: 1434, Bruksela, Biblioteka Królewska Belgii (Ms.9596-97)
- Il Decamerone – kopia Dekameronu autorstwa Giovanniego Boccaccia (pierwsze folie, 30 ilustracji) przy współpracy z Mistrzem Jeana Mansela: 1440, Paryż, Biblioteka Arsenału (ms.5070)
- Godzinki – 1430-1440, Los Angeles, J. Paul Getty Museum (84.ML.67)[5]
- Godzinki Marguerite d'Escornaix – ok. 1445, Bolonia, Biblioteca Universitaria (ms. IV 1138)
- Godzinki – 1420, Gandawa, Morgan Library & Museum (MS t.46)
- Godzinki – 1440, Watykan, Biblioteka Watykańska (ms. Ottobon. lat. 2919)
- Brewiarz Jana bez Trwogi – partia miniatur: Londyn, Biblioteka Brytyjska, (add.ms. 35311), Harley (ms.2897); Paryż, Francuska Biblioteka Narodowa (ms.nouv. acq. lat. 3055);
- Godzinki Daniela Ryma – Baltimore, Walters Art Gallery (ms. W. 166)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Opis iluminacji w J. Paul Getty Museum
- ↑ Hourihane 2012 ↓, s. 254.
- ↑ Ziemba 2008 ↓, s. 252-253.
- ↑ Płonka-Bałus 2004 ↓, s. 30-31.
- ↑ Iluminacje on line z J. Paul Getty Museum
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Robert Genaille: Encyklopedia malarstwa flamandzkiego i holenderskiego. Warszawa: PWN, 2001. ISBN 83-221-0686-6.
- Colum Hourihane: The Grove Encyclopedia of Medieval Art and Architecture. T. I. Oxford University Press, 2012. ISBN 978-0195395365.
- Katarzyna Płonka-Bałus: Vita Christi et La Vengeance de la mort Jhesu Christ Nostre Seigneur. Zagadnienia treści, stylu i funkcji miniatur rękopisu 2929 V W Bibliotece Czartoryskich. Kraków: Universitas, 2004. ISBN 83-242-0432-6.
- Antoni Ziemba: Sztuka Burgundii i Niderlandów 1380-1500. Sztuka dworu burgundzkiego oraz miast niderlandzkich. T. I. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 2008. ISBN 978-83-235-0443-6.