Przejdź do zawartości

Mistrz Ołtarza z Pulkau

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrz Ołtarza z Pulkau
Ilustracja
Zdjęcie z krzyża
Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

gotyk międzynarodowy

Mistrz Ołtarza z Pulkau lub Mistrz Historiae Friderici et Maximiliani - (j. niem. Meister des Pulkauer Altars) – anonimowy malarz niemiecki czynny w pierwszych trzech dekadach XVI wieku[1] w Kolonii i Dolnej Austrii.

Jego przydomek pochodzi od ołtarza z kościoła Krwi Świętej w Pulkau powstałego w latach trzydziestych XV wieku. Ołtarz o wymiarach dziesięć metrów wysokości i sześć metrów szerokości (po otwarciu), składał się z ośmiu scen pasyjnych znajdujących się na skrzydłach i z trzech rzeźb w kwaterze głównej. W ołtarzu widać jeszcze ślady malarstwa gotyckiego: do namalowania nieba mistrz użył złota[2]. Jego drugi przydomek pochodzi od rękopisu pt. Historiae Friderici et Maximiliani autorstwa Josepha Grünpecka, powstałego w latach 1514 - 1515 (obecnie w miejskich archiwach w Wiedniu) na zlecenie cesarza Maksymiliana I. Mistrz opatrzył kodeks rysunkami wykonanymi piórkiem. Przedstawiają one sceny z życia codziennego oraz wnętrza pałacowych pomieszczeń[3].

Był przedstawicielem szkoły naddunajskiej. Przez wiele lat identyfikowany z Albrechtem Altdorferem[4], którego w rzeczywistości był uczniem[5]. Stylistycznie bliski był sztuce Jörga Breua młodszego przez co niektórzy historycy wysuwali przypuszczenia, iż Mistrz Ołtarza z Pulkau jest bratem artysty, Nikolasem[3]. Obrazy Mistrza Ołtarza z Pulkau charakteryzowały się ciekawszymi od dzieł Altdorfera zestawami barw ale jego obrazy sprawiają wrażenie mniej przyjemne, są bardziej posępne, demoniczne, z jednej strony wybuchowe, z drugiej o formach delikatnych i giętkich, zawsze jednak określone przez gwałtowny, skłonny do dramatyzmu temperament[2].

Przypisywane prace[edytuj | edytuj kod]

  • Ołtarz w Pulkau - 1518-1522[6], kościół Krwi Świętej w Pulkau
    • Bezczeszczenie hostii
    • Próba ukrycia hostii
    • Ecce Homo (lewe skrzydło wewnętrzne )
  • Ołtarz
    • Zwiastowanie - Skrzydło ołtarza strona wewnętrzna, 1507-1510, 111,4 x 74,1 cm, Art Institute of Chicago[7]
    • Ofiarowanie Marii w świątyni - skrzydło ołtarza strona zewnętrzna, 1507-1510, 111,7 × 74,5 cm, Royal Palace in the Royal Compound, Inv.no. 238/01[5]
      Skrzydła należały pierwotnie do Gelerii Juliusa Böhlera w Monachium. Zostały rozdzielone i sprzedane: Zwiastowanie w 1932 roku do Art Institute of Chicago a Ofiarowanie w 1933 roku do Royal Compound w Belgradzie. Przez wiele lat obraz Ofiarowanie znajdował się w magazynach pałacu, nie był udostępniony publiczności, przez co uważano go za zaginiony[5].
  • Zdjęcie z krzyża

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wolfgang Hütt: Niemieckie malarstwo i grafika późnego gotyku i renesansu. Warszawa: PWN, 1985. ISBN 83-01-04621-X.
  • Miri Rubin: The Narrative Assault on Late Medieval Jews. Yale University Press, 1999. ISBN 978-0300076127.