Mitrofan (Jarosławcew)

Mitrofan

Митрофан

Michaił Władimirowicz Jarosławcew Михаил Владимирович Ярославцев
Archimandryta
Kraj działania	Maroko
Data i miejsce urodzenia	30 grudnia 1883 gubernia tulska
Data i miejsce śmierci	28 stycznia 1954 Rabat
Proboszcz parafii Zmartwychwstania Pańskiego w Rabacie
Okres sprawowania	1952–1954
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Śluby zakonne	1940
Diakonat	do 1937
Prezbiterat	1937

Mitrofan, imię świeckie Michaił Władimirowicz Jarosławcew, ros. Михаил Владимирович Ярославцев (ur. 18 grudnia^?/30 grudnia 1883 w guberni tulskiej, zm. 28 stycznia 1954 w Rabacie) – rosyjski wojskowy (generał lejtnant), emigracyjny publicysta, duchowny prawosławny.

Życiorys

Ukończył 1 korpus kadetów w Moskwie, zaś w 1905 r. aleksandrowską szkołę wojskową. Otrzymał stopień podporucznika. W latach 1905–1907 uczestniczył w wojnie rosyjsko-japońskiej. Brał udział w I wojnie światowej. Służył w stopniu sztabskapitana w lejbgwardii 68 Borodinskiego Pułku Strzeleckiego. Pełnił funkcję adiutanta pułkowego. Następnie dowodził 2, a potem 4 Batalionem Pułku. Został ranny. W lutym 1917 r. w stopniu podpułkownika objął dowództwo 1 Batalionu. W drugiej połowie tegoż roku dowodził w stopniu pułkownika 301 Bobrujskim Pułkiem Piechoty. W lutym 1918 r. dostał się do niewoli niemieckiej. W listopadzie tego roku wstąpił do Pskowskiego Korpusu Ochotniczego. Objął funkcję zastępcy dowódcy Pułku Pskowskiego. Następnie był zastępcą dowódcy Oddziału Zachodniego, a potem wyższym oficerem do specjalnych poruczeń. Od kwietnia 1919 r. dowodził Pułkiem Ostrowskim Armii Północno-Zachodniej gen. Nikołaja N. Judenicza. Latem 1919 r. w stopniu generała majora objął dowództwo 2 Dywizji Strzeleckiej. Od końca 1919 r. dowodził 3 Dywizją Strzelecką. Doszedł do stopnia generała lejtnanta. Po klęsce wojsk Białych na początku 1920 r. przybył do Polski, gdzie kilka miesięcy później został dowódcą 3 Wołżańskiej Dywizji Piechoty w składzie Rosyjskiej Ludowej Armii Ochotniczej gen. Stanisława Bułak-Bałachowicza. Po jej klęsce był osadzony w obozie dla internowanych w Ostrowi Łomżyńskiej. Jednocześnie pełnił funkcję konsultanta wojskowego Borisa W. Sawinkowa. W 1921 r. wyjechał do Niemiec, zaś w 1923 r. do Francji. Zamieszkał w Paryżu. Od 1931 r. pracował jako konsjerż w Nicei. Jednocześnie pisał artykuły do pisma „Wriemia”. Opublikował ponadto artykuł w wydawnictwie „Służba swiazi Liwiencew i Siewierozapadnikow”.

W 1935 r. rozpoczął naukę w rosyjskiej szkole teologicznej przy monasterze św. Kiryka w Bułgarii. Kontynuował ją na wydziale teologicznym uniwersytetu w Sofii. W 1937 r. został wyświęcony na kapłana, po czym skierowano go do miasta Churajbika w Maroku jako proboszcza nowo wybudowanej cerkwi Świętej Trójcy. W 1940 r. złożył wieczyste śluby mnisze, przyjmując imię mnisze Mitrofan. W 1945 r. został igumenem, zaś w 1949 r. archimandrytą. Od 1952 r. był proboszczem cerkwi Zmartwychwstania Pańskiego w Rabacie. Publikował artykuły w miejscowych pismach religijnych.

Bibliografia

• Nikołaj N. Rutycz, Белый фронт генерала Юденича. Биографии чинов Северо-Западной армии, 2002
• Колупаев В. Е. Архимандрит Митрофан (Ярославцев). // Военно-исторический архив. — 2009. — № 3(111). — С. 10-28.

Linki zewnętrzne

• Kolejna biografia Michaiła W. Jarosławcewa (ros.)
• Krótka biografia Michaiła W. Jarosławcewa (ros.)