Modraszek eros

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Modraszek eros
Polyommatus eros
(Ochsenheimer, 1808)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

motyle

Rodzina

modraszkowate

Rodzaj

Polyommatus

Gatunek

modraszek eros

Modraszek eros, modraszek eroides (Polyommatus eros) – motyl dzienny z rodziny modraszkowatych.

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Rozpiętość skrzydeł od 32 do 35 mm, dymorfizm płciowy wyraźny: wierzchnia strona skrzydeł samców błękitna z szeroką czarną obwódką; samica jest brunatna.

Siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Piaszczyste polany i przydroża w borach sosnowych a także skraje takich borów.

Biologia i rozwój[edytuj | edytuj kod]

Wykształca jedno pokolenie w roku (koniec czerwca-sierpień). Rośliny żywicielskie: szczodrzeniec ruski, janowce, ostrołódki i traganki. Jaja składane są na liściach roślin żywicielskich. Larwy wylęgają się po 1-2 tygodniach. Zimują w trzecim stadium. Stadium poczwarki trwa 2-3 tygodnie.

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Osobniki obserwowane w Polsce zaliczane były do gatunku P. eroides, jednak na podstawie przeprowadzonych badań genetycznych ustalono, że P. eroides i P. eros (występujący na Bałkanach w Alpach, Apeninach i Pirenejach), to w istocie ten sam gatunek. W związku z powyższym osobniki notowane w Polsce powinny być traktowane jako podgatunek opisanego najwcześniej (Ochsenheimer, 1808) Polyommatus eros[1].

Gatunek eurosyberyjski, w Europie występuje wyspowo, prawie wyłącznie w górach. W Polsce pojedyncze osobniki obserwowano wyłącznie w Puszczy Knyszyńskiej i Białowieskiej. Dawniej notowany był także m.in. w okolicach Warszawy, Łodzi, Kielc, Sandomierza, Częstochowy i Zawiercia.

Zagrożenie i ochrona[edytuj | edytuj kod]

Modreszek eros jest w Polsce zagrożony wyginięciem. Objęty został ścisłą ochroną gatunkową[2].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marcin Sielezniew, Izabela Dziekańska: Motyle dzienne. Warszawa: Multico, 2010, s. 192.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Makomaska-Juchiewicz M., Baran P. (red.). 2012. Monitoring gatunków zwierząt. Przewodnik metodyczny. Część II. GIOŚ, Warszawa. url
  2. Na podstawie Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. 2014 poz. 1348).