Mohammad Assaf

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mohammad Assaf
Ilustracja
Imię i nazwisko

محمد عساف

Pseudonim

Asaroukh, Andaleeb Palestine, Assaf Hilm Falastine

Data i miejsce urodzenia

1 września 1989
Misrata, Libia

Zawód

wokalista

Aktywność

od 2008

Strona internetowa

Mohammad Assaf (ar.:محمد عساف; urodzony 1 września 1989) – palestyński wokalista, zwycięzca arabskiego Idola w 2013.

Assaf zdobył w Palestynie wyjątkową popularność. Według dziennika Washington Post ulice Gazy "pustoszeją" podczas jego piątkowych i sobotnich programów w telewizji[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Mohammed Assaf urodził się w Libii, w miejscowości Misrata. Jego rodzice są Palestyńczykami. Mieszkał tam do wieku 4 lat, kiedy to jego rodzina powróciła do Strefy Gazy, gdzie młody Mohammed dorastał w obozie dla uchodźców Khan Younis[2]. Rodzina jego matki pochodzi z wioski Bayt Daras, która była napadnięta i zniszczona przez wojska Izraela w 1948[3], zaś jego ojciec urodził się w Beershebie (również na terenie Izraela)[4]. Ma piątkę rodzeństwa, z czego dwójka jest także zaangażowana w muzykę.

Assaf uczęszczał do Uniwersytetu Palestyny w Az-Zahra, studiował tam na kierunku media i public relations[5]. Nie uzyskał profesjonalnego wykształcenia muzycznego; swoją karierę rozpoczął od śpiewania na weselach i prywatnych przyjęciach[6]. Zaczął być znany publicznie w 2000, kiedy to wystąpił w popularnym lokalnym programie i zaśpiewał patriotyczną piosenkę; po tym wydarzeniu otrzymał wiele propozycji współpracy z miejscowych wytwórni[5]. Niedługo później wystąpił na koncercie, w którym jednym z widzów był Jasir Arafat[7].

W 2013 udał się własnym samochodem do Egiptu, by wziąć udział w castingu do arabskiej wersji pogramu Idol. Zajęło mu to dwa dni z powodu problemów na granicy. Mimo że przybył na przesłuchanie za późno, w czasie, gdy ochrona już nikogo nie wpuszczała do środka, Assaf postanowił przeskoczyć mur. Ponieważ nie dostał w ten sposób numeru, nie mógł wziąć udziału w castingu. Usiadł więc na korytarzu i zaczął śpiewać. Usłyszał go inny Palestyńczyk, Ramadan Abu Nahel, i oddał mu własny numerek, tak więc Assaf został przesłuchany przez komisję[7]. Jego występ zakończył się sukcesem - Ragheb Alama z jury nadał mu nawet nick "Asaroukh" (Rakieta). Assaf został również porównany do Abdela Halima Hafeza, jednego z najsłynniejszych arabskich piosenkarzy[8].

W finale Idola Assaf wykonał utwór "Ali al-kuffiyeh"[9]. Jego występ oglądało w telewizji ponad 100 tysięcy Palestyńczyków[10]. 22 czerwca 2013 został ogłoszony zwycięzcą. Jego występ odbił się szerokim echem w Izraelu, Libanie i Jordanii – tysiące Palestyńczyków wyszło na ulice (m.in. Jerozolimy), by uczcić sukces młodego rodaka[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Booth, William. Singer from Gaza wants to be ‘Arab Idol’. 27 maja 2013. data dostępu: 8 października 2018
  2. Interview with Mohammed Assaf's mother on Sayyidati magazine (ar.) data dostępu: 8 października 2018
  3. Morris, Benny (2004): The Birth of the Palestinian Refugee Problem Revisited, Cambridge University Press, ISBN 0-521-00967-7 data dostępu: 8 października 2018
  4. Hass, Amira. A Palestinian hero is born: Gaza's Mohammed Assaf wins Arab Idol. Haaretz. 23 czerwca 2013 data dostępu: 8 października 2018
  5. a b Naylor, Hugh. Mohammed Assaf's star soars as the voice of Gaza in Arab Idol. The National. 13 maja 2013. (ang.) data dostępu: 8 października 2018
  6. Sherwood, Harriet. Gaza refugee tipped to win Arab Idol. The Guardian. 26 maja 2013. data dostępu: 8 października 2018
  7. a b Zayid, Maysoon. The Next Arab Idol: Palestine's Boy Wonder and Stereotype Buster. The Daily Beast. 22 maja 2013. data dostępu: 8 października 2018
  8. Ola El-Saket: Remembering Abdel Halim Hafez, the voice of revolution. 21 czerwca, 2011. (ang.). data dostępu: 8 października 2018
  9. a b Gaza singer Mohammed Assaf wins Arab Idol contest. BC News. 22 czerwca 2013. data dostępu: 8 października 2018
  10. Hundreds of thousands watch Assaf perform. maannews.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-13)].. Ma'an News Agency. 22 czerwca 2013 data dostępu: 8 października 2018