Monika Szwaja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Monika Szwaja
Ilustracja
Monika Szwaja (2009)
Data i miejsce urodzenia

12 grudnia 1949
Krobielewko

Data i miejsce śmierci

22 listopada 2015
Szczecin

Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Strona internetowa

Monika Zofia[1] Szwaja (ur. 12 grudnia 1949 w Krobielewku[1][2], zm. 22 listopada 2015 w Szczecinie[3]) – polska pisarka i dziennikarka telewizyjna.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1967 ukończyła V Liceum Ogólnokształcące im. Adama Asnyka w Szczecinie[1], a następnie polonistykę – na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W czasie studiów zaczęła pracę w Ośrodku Telewizyjnym w Szczecinie, gdzie zajmowała szereg stanowisk (w laboratorium, następnie jako asystentka reżysera montażu, dysponent, inspektor programu, reporterka „Kroniki”) i skąd została zwolniona w stanie wojennym. Przez następnych 8 lat pracowała jako nauczycielka języka polskiego i historii w małym Podgórzynie położonym w Karkonoszach. Na podstawie doświadczeń z tego okresu powstała powieść Jestem nudziarą. W 1989 wróciła do pracy w telewizji, ale w 2002 porzuciła ją na rzecz pisarstwa.

Od trzeciego roku życia mieszkała w Szczecinie i silnie związała się z tym miastem – została uhonorowana tytułem Ambasadora Szczecina 2004[3][4]. Posiadała własne wydawnictwo – SOL, w którym publikowała książki w czterech seriach: „Monika Szwaja”, „Monika Szwaja poleca”, „Dla Eli”, „Autorska”[1].

Była córką Teofila Szwai (nadleśniczego w Krobielewku) i Heleny z domu Zakrzewskiej[2]. Miała starsze rodzeństwo: Małgorzatę (1938–2003) i Andrzeja (1940–2022). Jej syn, Wawrzyniec Szwaja (ur. w 1984), jest dźwiękowcem w Radiu Szczecin. Jej bratem ciotecznym był Cezary Chlebowski, a jej stryjem – Edward Szwaja[2].

28 listopada 2015 została pochowana na cmentarzu Centralnym w Szczecinie[5][6].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Seria o Wice Sokołowskiej[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Spotkanie autorskie z Moniką Szwają. Książnica Pomorska im. Stanisława Staszica w Szczecinie, 2013-12-13. [dostęp 2015-11-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-23)].
  2. a b c Cezary Chlebowski: Bez pokory. Warszawa: Ars Print Production s.c., 1997, s. 381. ISBN 83-87224-05-7.
  3. a b Odeszła Monika Szwaja - Wiadomości - Radio Szczecin [online], radioszczecin.pl [dostęp 2015-11-22].
  4. Sylwetki Ambasadorów > Monika Szwaja. [w:] Oficjalny serwis Urzędu Miasta Szczecin [on-line]. UM Szczecin. [dostęp 2015-11-22].
  5. Monika Szwaja: Nekrologi: Głos Szczeciński. [dostęp 2015-11-25]. (pol.).
  6. Pogrzeb Moniki Szwai w Szczecinie. Pożegnały ją tłumy [zdjęcia]. [dostęp 2015-11-28].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Monika Szwaja. [w:] Wydawnictwo Prószyński i Ska [on-line]. [dostęp 2011-07-03].
  • Monika Szwaja. [w:] Wydawnictwo Sol [on-line]. [dostęp 2011-07-03].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]