Mosty Farø

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mosty Farø z lotu ptaka

Mosty Farø (z duń. Farøbroerne) – dwa drogowe mosty w Danii, łączące Zelandię z Falster[1]. Składają się z północnego lavbro (Most Niski) oraz południowego højbro (Most Wysoki). Mosty są częścią autostrady M30 (Sydmotorvejen) – ich budowa trwała w latach 1980–1985, zostały dopuszczone do użytku i otwarte przez królową Małgorzatę II 4 czerwca 1985. Mosty Farø razem stanowią trzeci co do długości most w Danii, zostały zaprojektowane przez Erika Villefrance’a[2].

Lavbroen[edytuj | edytuj kod]

Most belkowy Lavbroen prowadzi z Zelandii do Farø, skąd można dojechać do Bogø i Møn. Liczy 1596 metrów długości, rozpiętość przęsła głównego to 40 metrów[3].

Højbroen - Most południowy

Højbroen[edytuj | edytuj kod]

Most południowy Højbroen przecina cieśninę Storstrømmen między Farø a Falster. Jest to most wantowy o długości 1726 metrów, rozpiętość przęsła głównego to 290 metrów. Konstrukcja mostu opiera się na pylonach typu A, o kształcie przypominającym diament[4]. Højbroen był jednym z pierwszych tego typu mostów w Skandynawii, zaraz po moście Strömsund.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mosty w Danii [online], spangshus.dk [dostęp 2024-04-24].
  2. Farøbroerne [online], vejdirektoratet.dk [dostęp 2024-04-24] (duń.).
  3. Farö-Nordbrücke (Vordingborg, 1985) [online], Structurae [dostęp 2020-12-02] (niem.).
  4. Farø-Brücke (Vordingborg, 1984) [online], Structurae [dostęp 2020-12-02] (niem.).