Mucor indicus
Cykl rozwojowy | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Gromada | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Mucor indicus |
Nazwa systematyczna | |
Mucor indicus Lendn. Bull. Soc. bot. Genève 2 sér. 21: 258 (1930) [1929] |
Mucor indicus Lendn. – gatunek grzybów należący do rodziny pleśniakowatych (Mucoraceae)[1]. Jest jednym z częściej występujących pleśniaków[2].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Mucor, Mucoraceae, Mucorales, Incertae sedis, Mucoromycetes, Mucoromycotina, Mucoromycota, Fungi[1].
Synonim: Zygorhynchus indicus (Lendn.) Arx 1982[3]:
Morfologia i rozwój[edytuj | edytuj kod]
Grzyb saprotroficzny. Na różnych podłożach stałych, takich jak ziemniaki, agar, moszcz agarowy tworzy kolonie o delikatnej, jasnoróżowo-szarej barwie. Każdy sporangiofor załamuje się pod bardzo ostrym kątem i kończy się małym, różowawym sporangium o średnicy 40–44 µm. Jego błona łatwo się rozpada, ale czasami, jeśli są to młode zarodnie, występuje w postaci strzępów lub kołnierzyków. Kolumelle różnią się znacznie kształtem i rozmiarem. Rzadko są kuliste (26 µm), najczęściej owalne o rozmiarze 20 na 24 µm. Są też takie, które są szersze niż długie (20 µm wysokości, 26 µm szerokości). Zarodniki szkliste, okrągłe lub lekko eliptyczne mają zwykle 4 µm. śred. lub 4 µm na 5 µm. W hodowlach na podłożach stałych chlamydospory i oidia są liczne. Chlamydospory są dwojakiego rodzaju, niektóre cylindryczne (o wymiarach 18 µm na 10 µm), inne, owalne i cytrynowate na końcu bocznych odgałęzień. Hodowany w płynnym moszczu grzyb fermentuje bardzo słabo, ale rozmnaża się wegetatywnie, tworząc długie łańcuchy oidiospor. Tworzy od 26 do 30 komórek, które ostatecznie zaokrąglają się i odpadają. Ponadto w płynie znajduje się wiele gigantycznych, pączkujących okrągłych komóre. W tych warunkach sporangia nie pojawiają się, grzybnia pozostaje zanurzona w płynnym podłożu. Zachowanie się w fermentowalnym płynnym podłożu Mucor indicus ma wiele analogii z M. javanicus Wehmera. Różni się jednak mniejszym rozmiarem i zawsze mniejszymi zarodnikami[4].
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
- Mucor indicus nie wytwarza mykotoksyn i nie powoduje chorób. Jest używany do produkcji kilku rodzajów piwa i żywności[5].
- Ma podobną do Saccharomyces cerevisiae zdolność wytwarzania etanolu z dużą wydajnością, ale w przeciwieństwie do S. cerevisiae fermentuje zarówno pentozy, jak i heksozy i dlatego może być stosowany do produkcji etanolu z materiałów lignocelulozowych. Ta cecha jest jedną z najważniejszych w praktycznym zastosowaniu M. indicus[6].
- Nadaje się do wykorzystania jako bogate źródło składników odżywczych, np. na karmę dla ryb[5].
- Ma zdolność wytwarzania wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, zwłaszcza kwasu γ-linolenowego, może więc być wykorzystany do wytwarzania tłuszczy[5].
- Wykazał obiecujące wyniki w usuwaniu metali ciężkich ze ścieków[5].
- Jego ściana komórkowa zawiera duże ilości chitozanu, może być więc wykorzystany do przemysłowego wytwarzania tej substancji[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2021-12-18] (ang.).
- ↑ Mucor species [online] [dostęp 2020-09-08] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2021-12-18] (ang.).
- ↑ M. Lendner , Mucor indicus, [w:] Bull. Soc. bot. Genève 21: 258. 1930 [online], Mycobank [dostęp 2021-12-18] (ang.).
- ↑ a b c d e Keikhosro Karimi , Akram Zamani , Mucor indicus: Biology and industrial application perspectives: A review, „Biotechnology Advances”, 31 (Issue 4), 2013, s. 466-481, DOI: 10.1016/j.biotechadv.2013.01.009 [dostęp 2021-12-18] (ang.).
- ↑ Sharifia, Mahnaz; Karimi, Keikhosro; Taherzadeh, Mohammad J (2008). "Production of ethanol by filamentous and yeast-like forms of Mucor indicus from fructose, glucose, sucrose, and molasses". Journal of industrial microbiology & biotechnology. 35 (11): 1253–1259