Muzeum Archeologiczne Franciszkańskiego Studium Biblijnego
 Siedziba muzeum w klasztorze przy Via Dolorosa | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
Via Dolorosa |
| Data założenia |
1902 |
| Zakres zbiorów |
historia i archeologia starożytna, historia farmacji, sztuka sakralna |
| Dyrektor |
Eugenio Alliata OFM |
Położenie na mapie Jerozolimy  | |
Położenie na mapie Izraela  | |
 31°46′50,05″N 35°14′02,04″E/31,780570 35,233900
| |
| Strona internetowa | |
Muzeum Archeologiczne Franciszkańskiego Studium Biblijnego − istniejąca w Klasztorze Ubiczowania we Wschodniej Jerozolimie placówka muzealna, gromadząca przede wszystkim obiekty pochodzące z wykopalisk Franciszkańskiego Studium Biblijnego. Zbiory są własnością Kustodii Ziemi Świętej.
Uczelnia publikuje serię monografii poświęconej zbiorom muzealnym Museum.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Założone w 1902 roku muzeum, swoją pierwotną siedzibę miało w Klasztorze Najświętszego Zbawiciela w Jerozlimie przy St. Francis Street. Od początku swojego istnienia było związane z Franciszkańskim Studium Biblijnym, które zostało założone rok wcześniej z inicjatywy kustosza Ziemi Świętej o. Ferdinando Ganniniego OFM. Opiekunem muzeum był wówczas o. Prosper Viaud OFM. Ponowna fundacja Studium Biblijnego miała miejsce za urzędowania kustosza o. Ferdinando Diotalleviego OFM w 1923 roku. Nową siedzibę w Klasztorze Ubiczowania przy Via Dolorosa zainaugurowano 7 stycznia 1924 roku. Od tego momentu siedzibą muzeum archeologicznego stał się ten sam franciszkański konwent[1]. Udostępnienie stałej ekspozycji nastąpiło 10 lutego 1931 roku. Pierwszy katalog został opublikowany przez o. Bellarmino Bagattiego OFM w roku 1939, a pierwszym kuratorem wystawy muzealnej został amerykański archeolog o. Sylvester Saller OFM. W latach 1954-1973 dyrektorem był o. Augustus Spijkerman OFM. Następnie funkcję tę pełnił, aż do swej śmierci w roku 2008, włoski archeolog o. Michele Piccirillo OFM. Obecnie dyrektorem muzeum jest palestynolog o. Eugenio Alliata OFM[2].
Zakres zbiorów[edytuj | edytuj kod]
Trzonem pierwotnej kolekcji muzealnej były przedmioty liturgiczne pochodzące z klasztoru franciszkańskiego w Betlejem – Skarbiec betlejemski – oraz duży zbiór fajansowych naczyń z jerozolimskiej apteki klasztornej. W tym pierwszym okresie powstał również model Jerozolimy br. Emile Dubois OFM, stanowiący dzisiaj część zbiorów muzealnych. Zanim przeniesiono zbiory do klasztoru przy Via Dolorosa, muzeum wzbogaciło się w kolekcję starożytnych monet podarowaną przez o. Hyacinth Tonizzę OFM oraz przedmioty pochodzące z wykopalisk w Egipcie, te ostatnie podarowane przez o. Cleophasa Steinhausena OFM. Botanista o. Gianmaria Amadori OFM ofiarował i usystematyzował zbiór palestyńskiej flory i fauny. Wraz z rozwojem Studium Biblijnego i prowadzonymi pracami wykopaliskowymi przez jego wykładowców do muzeum trafiały kolejno znaleziska pochodzące z Góry Nebo, En Kerem, Betfage, Getsemani, Pustyni Judzkiej, Nazaretu, Kafarnaum, Emaus, Betani, Dominus flevit i Jerozolimy (Syjon, Bazylika Bożego Grobu). Kolekcję wzbogacano o kupowane na rynku jerozolimskim artefakty, monety i przedmioty ceramiczne. Część zbiorów stanowi też duża kolekcja rzeźb i kamiennych artefaktów prezentowanych w lapidarium i na dziedzińcu klasztornym. Do kolekcji epigraficznej należą inskrypcje w językach greckim, łacińskim, hebrajskim, syriackim, arabskim, paleobabilońskim, asyryjskim, koptyjskim i gruzińskim[3]. W muzeum znajduje się duża kolekcja monet z różnych miejsc i okresów, m.in. złote monety z okresu powstania Bar-Kochby pochodzące z wykopalisk oo. Corbo i Loffredy na Herodionie, czy skarb ponad 24 tys. monet z synagogi w Kafarnaum[4]. Do kolekcji muzealnej włączone zostały bogate zbiory ceramiki zakupione przez o. Loffredę[5][6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Origini e sviluppo. christusrex.org. [dostęp 2011-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-29)]. (wł.).
- ↑ The Archaeological Museum. christusrex.org. [dostęp 2011-03-07]. (ang.).
- ↑ Our guiding purpose. christusrex.org. [dostęp 2011-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-30)]. (ang.).
- ↑ Bruno Callegher: Cafarnao IX: monete dall’area urbana di Cafarnao (1968-2003). Jerusalem: Edizioni Terra Santa, 2007, s. 18, seria: SBF Collectio Maior. ISBN 978-88-6240-002-2. (wł.).
- ↑ Stanislao Loffreda OFM: Luce e vita nelle antiche lucerne cristiane della Terra Santa. Jerusalem: Franciscan Printing Press, 1995, seria: Museum 13. (wł.).
- ↑ Stanislao Loffreda OFM: Ceramica del tempo di Gesù. Jerusalem: Franciscan Printing Press, 2000, seria: Museum 14. (wł.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bellarmino Bagatti OFM: Museo della Flagellazione in Gerusalemme. Jerusalem: Tipografia dei PP. Francescani, 1939, s. 5-6. (wł.).
- Augustus Spijkerman OFM: A brief note on the Museum of the Flagellation. W: Lo Studium Biblicum Franciscanum nel 50° della fondazione (1923-1973). Jerusalem: SBF, 1973, s. 89-96. (ang.).