Muzeum Dzieciństwa Czasu Wojny
 Wejście do Muzeum | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
Logavina 32 |
| Data założenia |
2017 |
Położenie na mapie Bośni i Hercegowiny  | |
 43°51′43,17″N 18°25′42,68″E/43,861992 18,428522
| |
| Strona internetowa | |
Muzeum Dzieciństwa Czasu Wojny – muzeum historyczne w Sarajewie otwarte w styczniu 2017 roku. W 2018 roku otrzymało Europejską Nagrodę Muzealną Roku EMYA .
Historia[edytuj | edytuj kod]
Gdy rozpoczęła się wojna w Jugosławii Jasminko Halilović miał 4 lata[1]. Pracując nad książką „Dzieciństwo wojny: Sarajewo 1992–1995” zebrał około 1500 krótkich wspomnień młodych ludzi, którzy byli dziećmi podczas wojny w Bośni. W książce, która wyszła w 2013 roku, Halilović umieścił 1030 wspomnień[2].
W ramach projektu Muzeum każdy mógł przesłać swoje dane, wspomnienia zgodnie z hasłem Umuzeji svoje uspomene!. Wystarczyło wypełnić formularz na stronie muzeum, w którym należało podać: dane osobowe i kontaktowe, miejsce zamieszkania w czasie wojny i jaki chce się mieć wkład w powstanie Muzeum. Zachęcano do nadsyłania filmów ze wspomnieniami i pamiątek[2].
Po opracowaniu zbiorów w maju 2016 roku Muzeum zorganizowało swoją pierwszą, tymczasową wystawę w Muzeum Historycznym Bośni i Hercegowiny. Kolejne wystawy odbyły się w Zenicy i Visoko. W styczniu 2017 roku otwarto stałą ekspozycję muzeum przy ulicy Logavina 32 w Sarajewie[3]. Muzeum jest organizacją non profit, nie otrzymuje dotacji od rządu. Utrzymuje się z wpłat darczyńców[4].
W zbiorach muzeum znajdują się pamiętniki, zabawki, fotografie, elementy garderoby i wiele innych przedmiotów przekazanych przez ocalałych z wojny. Wszystkie przedmioty są prezentowane wraz ze wspomnieniami osoby, która je podarowała. Dodatkowo zwiedzający mogą wysłuchać świadectw i przeczytać fragmenty wywiadów[2].
Z czasem kolekcja wzbogaciła się o rzeczy osobiste, historie i nagrania wideo, które opowiadają o przeżyciach dzieci z innych miejsc i konfliktów obejmując wspomnienia dzieci od Bośni po Afganistan, od wojny w Syrii po II wojnę światową. Dlatego w 2020 roku Muzeum zaczęło przygotowywać wystawę przenośna, którą można będzie pokazywać w różnych częściach świata[5].
W czerwcu 2020 roku Muzeum otworzyło swoje pierwsze międzynarodowe biuro w Kijowie na Ukrainie, aby dokumentować przeżycia dzieci dotkniętych wojną na Ukrainie[6].
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
W 2018 roku Muzeum otrzymało Nagrodę Muzealną Rady Europy[7]. Zwycięzca na rok otrzymuje brązową statuetkę „La femme aux beaux seins” projektu Joana Miró. Nagroda została wręczona podczas dwóch uroczystości: w Strasburgu w kwietniu 2018 roku i miesiąc później, w maju podczas dorocznego Zgromadzenia Europejskiego Forum Muzeów, które odbyło się w Warszawie[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wojna widziana oczami dziecka. Pierwsze takie muzeum [online], TVN24 [dostęp 2022-05-30] (pol.).
- ↑ a b c Magdalena Ślawska, Archiwizacja i muzealizacjapamięci pokoleniowej. Jasminko HalilovićDjetinjstvo u ratu. Sarajevo 1992–1995.oraz Muzej ratnog djetinjstva, „Slavica Wratislaviensia”, CLXXIII, 2021.
- ↑ Jutarnji list - JASMINKO HALILOVIĆ Upravo je izabran na Forbesovu listu “30 ispod 30”, listu koja okuplja najutjecajnije ljude na svijetu mlađe od trideset godina [online], www.jutarnji.hr, 28 stycznia 2018 [dostęp 2022-05-31] (chorw.).
- ↑ Partners and Supporters [online], War Childhood Museum [dostęp 2022-05-31] (ang.).
- ↑ "The Story of my Generation has to be told" | forumZFD [online], www.forumzfd.de [dostęp 2022-05-31] (ang.).
- ↑ Children affected by conflict in Ukraine [online], War Childhood Museum [dostęp 2022-05-31] (ang.).
- ↑ War Childhood Museum [online], War Childhood Museum [dostęp 2022-05-30] (ang.).
- ↑ Council of Europe Museum Prize [online], War Childhood Museum [dostęp 2022-05-31] (ang.).