Muzeum kolarstwa Course de la Paix
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj związkowy | |
| Miejscowość |
Kleinmühlingen |
| Adres |
Grabenstraße 20 |
| Data założenia |
24 listopada 2007 |
| Kierownik |
Horst Schäfer |
Położenie na mapie Saksonii-Anhaltu  | |
Położenie na mapie Niemiec  | |
 51°56′50,0″N 11°44′39,6″E/51,947222 11,744333
| |
| Strona internetowa | |
Muzeum kolarstwa Course de la Paix (niem. Radsportmuseum Course de la Paix) – muzeum kolarstwa w którym eksponowane są pamiątki Wyścigu Pokoju, usytuowane w miejscowości Kleinmühlingen, położonej w gminie Bördeland, w kraju związkowym Saksonia-Anhalt w Niemczech.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Muzeum na powierzchni 230 m² udostępnia ponad 10 000 eksponatów związanych z Wyścigiem Pokoju organizowanym w latach 1948–2006. W muzeum znajdują się eksponaty podarowane przez kolarzy. Swoje trofea jak rowery, koszulki, autografy, zdjęcia, plakaty, literaturę rowerową, znaczki pocztowe i FDC, a także eksponaty związane z kolarstwem regionalnym podarowali m.in. kolarze: Gustav-Adolf Schur, Uwe Ampler, Jürgen Barth, Andreas Petermann, Olaf Ludwig i Steffen Wesemann. Muzeum posiada m.in. żółtą koszulkę lidera wyścigu Gustava-Adolfa Schura z 1955, rower Diamant z 1937 roku, na którym Edgar Schatz z Halle został pierwszym mistrzem kolarskim NRD w wyścigu szosowym w 1950 roku. Eksponowany jest rower do jazdy na czas Olafa Ludwiga z 1980 roku, a także dwa ergometry, na których Jan Ullrich trenował w Rostocku jako 16-latek[1][2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Ekspozycja muzeum stworzona została dzięki eksponatom z kolekcji Horsta Schäfera mieszkającego w Kleinmühlingen i udostępniona została od 2002 roku w mini-muzeum, najpierw ulokowanym w garażu, a następnie w większych pomieszczeniach urządzonych w byłej stodole[1]. Ponieważ osiągnięto limit dostępnego miejsca, a także dlatego, że wielu zwiedzających przekazywało muzeum własne pamiątki, gmina i stowarzyszenie zaczęły planować budowę nowego muzeum. Kamień węgielny wmurowano w 2005, a otwarcie nastąpiło w 2007 roku. Oficjalnym zarządzającym muzeum jest stowarzyszenie Verein für Radfreizeit, Radsportgeschichte und Friedensfahrt e.V. Wiele prac wykonano we własnym zakresie, a kolarz Gustav-Adolf Schur poprosił przyjaciół, aby zamiast prezentów urodzinowych dotowali muzeum. Podczas otwarcia muzeum, oprócz Gustava-Adolfa Schura obecni byli także dawni kolarze Klaus Ampler, Detlef Zabel i Thomas Barth, a także dziennikarz sportowy Heinz Florian Oertel[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Museumsverband Sachsen-Anhalt [online], www.mv-sachsen-anhalt.de [dostęp 2020-01-01].
- ↑ Sabrina Gorges, Radsport in Kleinmühlingen: Fanfare und Stricktrikot im Friedensfahrt-Museum [online], Mitteldeutsche Zeitung, 21 maja 2014 [dostęp 2020-01-01] (niem.).
- ↑ Friedensfahrt unter einem Dach [online] [dostęp 2020-01-01] (niem.).