Nabyta odporność systemiczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nabyta odporność systemiczna, SAR (ang. Systemic acquired resistance) – mechanizm indukowanej obrony organizmów roślinnych obejmujący cała roślinę. Zapewnia odporność na wiele mikroorganizmów i występuje po wcześniejszym kontakcie z patogenem. Główną substancją sygnałową jest endogenny kwas salicylowy. Związek ten uruchamia kaskadę sygnałów prowadzącą do wytworzenia roślinnych białek PR[1].

Wykazano, że nabyta odporność systemowa może utrzymywać się w roślinach tytoniu około 20 dni[2]. Badania na Arabidopsis thaliana wykazały, że nabyta odporność przekazywana jest także kolejnym pokoleniom[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. WE. Durrant, X. Dong. Systemic acquired resistance.. „Annu Rev Phytopathol”. 42, s. 185-209, 2004. DOI: 10.1146/annurev.phyto.42.040803.140421. PMID: 15283665. 
  2. AF. ROSS. Systemic acquired resistance induced by localized virus infections in plants.. „Virology”. 14, s. 340-58, Jul 1961. PMID: 13743578. 
  3. E. Luna, TJ. Bruce, MR. Roberts, V. Flors i inni. Next-generation systemic acquired resistance.. „Plant Physiol”. 158 (2), s. 844-53, Feb 2012. DOI: 10.1104/pp.111.187468. PMID: 22147520.