Nadtlenek mocznika

Nadtlenek mocznika
Nazewnictwo
	Inne nazwy i oznaczenia
farm.	łac. urea peroxidata, nazwa handlowa: Pertlenon
inne	wodoronadtlenek mocznika, hyperol
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C6H6N2O3
Inne wzory	CO(NH; 2); 2·H; 2O; 2
Masa molowa	94,07 g/mol
Wygląd	biały lub bezbarwny proszek
	Identyfikacja
Numer CAS	124-43-6
PubChem	31294
DrugBank	DB11129
SMILES
	C(=O)(N) N.OO
InChI
	InChI=1S/CH4N2O.H2O2/c2-1(3)4;1-2/h(H4,2,3,4);1-2H
	InChIKey
	AQLJVWUFPCUVLO-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
	Gęstość
	0,8 g/cm³ (20 °C); ciało stałe
	Rozpuszczalność w wodzie
	500 g/l (20 °C)
Temperatura rozkładu	75–85 °C
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2020-02-22]
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanego źródła
Zwroty H	H272, H315, H318, H335
Zwroty P	P210, P280, P302+P352, P305+P351+P338+P310
Temperatura samozapłonu	ponad 360 °C
Dawka śmiertelna	LD50 2 g/kg (szczur, doustnie)
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Nadtlenek mocznika – organiczny związek chemiczny, addukt mocznika z nadtlenkiem wodoru.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Znajduje zastosowanie w medycynie jako środek dezynfekujący do odkażania ran i płukania jamy ustnej, a także do wybielania zębów i usuwania woskowiny z uszu. Jego działanie jako środek dezynfekujący jest uznawane za nieszkodliwe dla zdrowia, ale o niepotwierdzonej skuteczności^[4].

Otrzymywanie[edytuj | edytuj kod]

Mocznik rozpuszcza się w 30% roztworze nadtlenku wodoru (perhydrolu) w stosunku molowym 2:3, w temperaturze ok. 60 °C. Po ochłodzeniu i powolnym odparowaniu mieszaniny powstają białe kryształy produktu^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b C.S.C.S. Lu C.S.C.S., E.W.E.W. Hughes E.W.E.W., P.A.P.A. Giguère P.A.P.A., The Crystal Structure of the Urea-Hydrogen Peroxide Addition Compound CO(NH₂)₂·H₂O₂, „Journal of the American Chemical Society”, 63 (6), 1941, s. 1507–1513, DOI: 10.1021/ja01851a007 .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Carbamide peroxide, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: 31294 (ang.).
↑ Urea hydrogen peroxide (nr 289132) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2020-02-22]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
↑ Carbamide peroxide, [w:] DrugBank, University of Alberta, DB11129 (ang.).

[Lu-1] C.S.C.S. Lu C.S.C.S., E.W.E.W. Hughes E.W.E.W., P.A.P.A. Giguère P.A.P.A., The Crystal Structure of the Urea-Hydrogen Peroxide Addition Compound CO(NH₂)₂·H₂O₂, „Journal of the American Chemical Society”, 63 (6), 1941, s. 1507–1513, DOI: 10.1021/ja01851a007 .

[PubChem-2] Carbamide peroxide, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: 31294 (ang.).

[SA-3] Urea hydrogen peroxide (nr 289132) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2020-02-22]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)

[DB-4] Carbamide peroxide, [w:] DrugBank, University of Alberta, DB11129 (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]