Nagauta
Nagauta (jap. 長唄), dosł. „długa pieśń epicka” – rodzaj tradycyjnej japońskiej muzyki, towarzyszącej teatrowi kabuki.
Rodzaj nagauta powstał w połowie XVIII wieku. Wpływy obejmowały wokalny styl yōkyoku używany w teatrze nō, zaś instrumenty obejmowały shamisen (jeden lub więcej) i różnego rodzaju bębny. Nurt nagauta jest połączeniem różnych stylów wywodzących się z muzyki popularnej w okresie Edo.
Powstał też podrodzaj muzyki nagauta, meriyasu[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sake Cup, [w:] World Digital Library [online], www.wdl.org [dostęp 2020-04-29] (ang.).
- ↑ William P. Malm: Nagauta: The Heart of Kabuki Music. Tuttle Publishing, 1963, s. 17. ISBN 978-0-8371-6900-2.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- William P. Malm: Nagauta: The Heart of Kabuki Music. Tuttle Publishing, 1963. ISBN 978-0-8371-6900-2.
- nagauta, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2020-04-29] (ang.).