Przejdź do zawartości

Narodowa Partia Robotnicza-Prawica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Narodowa Partia Robotnicza-Prawica
Data założenia

1926

Data rozwiązania

1937

Ideologia polityczna

chrześcijańska demokracja, narodowy konserwatyzm

Narodowa Partia Robotnicza-Prawica (NPR-Prawica) – polska partia polityczna, utworzona po przewrocie majowym w 1926 roku z rozłamu NPR na prosanacyjne NPR-Lewica i opozycyje NPR-Prawica.

NPR-Prawica przeszła po utworzeniu do opozycji i weszła w skład Centrolewu. W 1937 roku doszło do połączenia NPR-Prawica z Chrześcijańską Demokracją i utworzenia Stronnictwa Pracy.

Działacze[edytuj | edytuj kod]

Organy prasowe[edytuj | edytuj kod]

Po rozpadzie partii w rękach NPR-Prawica pozostały pomorski "Głos Pracy", poznański dziennik "Prawda" oraz warszawska "Sprawa Robotnicza". W 1927 roku partia utworzyła w Toruniu nowe pismo, "Obronę Ludu".