Narodowe Muzeum Nauki i Technologii im. Leonarda da Vinci w Mediolanie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Narodowe Muzeum Nauki i Technologii im. Leonarda da Vinci
Museo Nazionale della Scienza e della Tecnologia Leonardo da Vinci
Ilustracja
Wejście do muzeum.
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Mediolan

Adres

Via S.Vittore 21
20123 Milano

Dyrektor

Fiorenzo Galli

Położenie na mapie Mediolanu
Mapa konturowa Mediolanu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Narodowe Muzeum Nauki i Technologii im. Leonarda da Vinci”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Narodowe Muzeum Nauki i Technologii im. Leonarda da Vinci”
Położenie na mapie Lombardii
Mapa konturowa Lombardii, po lewej znajduje się punkt z opisem „Narodowe Muzeum Nauki i Technologii im. Leonarda da Vinci”
Ziemia45°27′46,717″N 9°10′16,270″E/45,462977 9,171186
Strona internetowa
Fragment projektu idealnego miasta, którego model znajduje się w muzeum
Model opancerzonego wozu wykonany na podstawie planów Leonarda

Narodowe Muzeum Nauki i Technologii im. Leonarda da Vinci w Mediolanie (wł.) Museo nazionale della scienza e della tecnologia Leonardo da Vinci – muzeum prezentujące wynalazki i osiągnięcia w dziedzinie techniki i nauki na przestrzeni XVI-XX w. oraz posiadające w swych murach salę poświęconą włoskiemu artyście renesansowemu i naukowcowi Leonardowi da Vinci oraz jego wynalazkom.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Budynek, w którym obecnie znajduje się muzeum, powstał w XVI w. jako klasztor męski dla benedyktynów zwanych oliwietanami. W czasach Napoleona I Bonaparte służył jako koszary dla jego wojsk. Budynek wybudowano w centrum Mediolanu i do dziś jest jednym z najstarszych budynków w mieście zachowującym swoją renesansową architekturę.

W latach 1947-53 w trakcie odrestaurowywania budynku odkryto w ścianach ukryte mauzoleum, które, według legendy, miało być grobem cesarza Walentyniana II oraz innych członków jego rodziny. Po dokonanych naprawach, budynek został przekazany Narodowemu Muzeum Nauki i Technologii i nazwany imieniem Leonarda da Vinci. Oficjalne otwarcie odbyło się 16 lutego 1953 r. w 500. rocznicę urodzin Leonarda.

Zbiory muzealne[edytuj | edytuj kod]

Większa część zbiorów znajduje się obecnie w zachowanej części klasztoru zwaną "Edificio Monumentale". W muzealnych salach znajduje się ok. 10 000 eksponatów będących oryginalnymi urządzeniami lub ich replikami. Muzeum zajmuje 23 000 m² powierzchni na ogólnej powierzchni przestrzeni 40 000 m².

Eksponaty muzealne opowiadają historię nauki i techniki w wielu przestrzeniach; od modeli ukazujących geniusz Leonarda da Vinci, do przyrządów pomiarowych wszechświata, od pierwszych urządzeń zapisujących i odtwarzających dźwięk, mowę do nowoczesnych instrumentów telekomunikacyjnych. W zbiorach znajdują się również pierwsze silniki czy środki transportu.

Narodowe Muzeum Nauki i Technologii im. Leonarda da Vinci w Mediolanie jest jednym z najważniejszym muzeum techniki i nauki na świecie.

Sala Leonarda da Vinci[edytuj | edytuj kod]

W specjalnej sali muzeum zgromadzono wynalazki, maszyny Leonarda da Vinci. Urządzenia zostały zrekonstruowane i zbudowane według jego projektów zamieszczonych w zachowanych notatek, głównie z Kodeksu Atlantyckiego.

Maszyny te zostały zgrupowane w kilku kategoriach:

  • maszyny ziemne
  • maszyny latające
  • urządzenia codziennego użytku
  • urządzenia wodne
  • urządzenia związane z architekturą

W sali znajduje się model pomnika konia z brązu, według rysunku Leonarda, który został postawiony w San Siro w Mediolanie w 1999 r. Można obejrzeć model mechanicznego krosna a w innej sekcji model idealnego miasta opartego na szkicach Leonarda da Vinci.

Prócz wynalazków, można obejrzeć również fotografie i opisy różnych maszyn projektowanych przez mistrza.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]