Natalia Długosz
| |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Doktor habilitowana nauk humanistycznych | |
| Specjalność: językoznawstwo | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
27 czerwca 2007[1] – językoznawstwo |
| Habilitacja |
26 września 2018[1] – językoznawstwo |
| Profesor UAM | |
| Jednostka |
Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej, Instytut Filologii Słowiańskiej, Zakład Slawistyki Kulturoznawczej |
Natalia Długosz (ur. 1978 w Grodzisku Wielkopolskim) – polska językoznawczyni, slawistka, profesorka Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Specjalizuje się w językach południowosłowiańskich (bułgarski, chorwacki, macedoński) oraz w wybranych problemach lingwistyki kognitywnej, ponadto pracuje jako tłumaczka przysięgła języka bułgarskiego oraz angażuje się w popularyzację kultury śląskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiowała filologię bułgarską oraz filologię serbską i chorwacką na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 2007 obroniła rozprawę doktorską Budowa słowotwórcza rzeczownikowych formacji deminutywnych w języku polskim i w języku bułgarskim napisaną pod kierunkiem Tadeusza Lewaszkiewicza (w 2009 wyszła jako publikacja książkowa pod tytułem Słowotwórstwo polskich i bułgarskich deminutywów rzeczownikowych)[1][2]. W 2018 habilitowała się na podstawie pracy zatytułowanej O znakach ubezwłasnowolnionych, czyli o nowych polskich i bułgarskich compositach bezafiksalnych w medialnym dyskursie publicystycznym[1][3]. Została zatrudniona na stanowisku adiunkta, a później profesora uczelni w Instytucie Filologii Słowiańskiej na Wydziale Filologii Polskiej i Klasycznej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. Jest członkinią Komisji Slawistycznej Polskiej Akademii Nauk oraz Rady Dyscyplin Językoznawstwo i Literaturoznawstwo w UAM[1].
Opublikowała kilkadziesiąt artykułów naukowych, rozdziałów w monografiach oraz haseł słownikowych o tematyce slawistycznej. Zajmowała się w nich przede wszystkim problematyką polsko-bułgarskiego słowotwórstwa konfrontatywnego i kognitywno-komunikacyjnego opisu znaczenia nowych jednostek leksykalnych, a także wybranymi elementami słowiańskiego językowego obrazu świata (opozycja swój/obcy, obraz rodziny, koncept Europy w kulturze bułgarskiej) oraz słowiańskimi językami mniejszościowymi, w szczególności gorańskim[4]. W 2014 otrzymała od Ministerstwa Kultury Republiki Bułgarii nagrodę za wkład w rozwój bułgarsko-polskich stosunków kulturalnych i popularyzację kultury bułgarskiej[5]. Ponadto od 2012 pracuje jako tłumaczka przysięgła języka bułgarskiego[6].
Mieszka w Kotorzu Małym, gdzie wraz z mężem Piotrem prowadzi wydawnictwo Silesia Progress zaangażowane w promocję kultury i języka śląskiego. W 2022 została za tę działalność wyróżniona nagrodą „Genius Loci – Wierny Opiekun Ziemi Śląskiej”[7]. Należy też do rady programowej serii wydawniczej Canon Silesiae – Ślōnskŏ Bibliŏtyka[8]. Publikuje teksty popularne na portalu regionalnym o tematyce śląskiej wachtyrz.eu[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Dr hab. Natalia Długosz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2023-04-24].
- ↑ Natalia Długosz: Słowotwórstwo polskich i bułgarskich deminutywów rzeczownikowych. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2009. ISBN 978-83-7177-755-4.
- ↑ Natalia Długosz: O znakach ubezwłasnowolnionych, czyli o nowych polskich i bułgarskich compositach bezafiksalnych w medialnym dyskursie publicystycznym. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2017. ISBN 978-83-232-3257-5.
- ↑ Natalia Długosz (0000-0001-5654-2018) w bazie ORCID [dostęp 2023-04-24].
- ↑ Sylwetki pracowników: Natalia Długosz. Instytut Filologii Słowiańskiej UAM. [dostęp 2023-04-24].
- ↑ Lista tłumaczy przysięgłych: Natalia Długosz. Ministerstwo Sprawiedliwości. [dostęp 2023-04-24].
- ↑ Nagroda Genius Loci – Wierny Opiekun Ziemi Śląskiej. Silesia Progress – śląski sklep i wydawnictwo. [dostęp 2023-04-24].
- ↑ Canon Silesiae. Stowarzyszenie Osób Narodowości Śląskiej. [dostęp 2023-04-24].
- ↑ Natalia Długosz. wachtyrz.eu. [dostęp 2023-04-24].