Naturalne pomoce jeździeckie
Wygląd
Naturalne pomoce jeździeckie – zespół sygnałów, które jeździec przekazuje koniowi i poprzez które narzuca swoją wolę, jak również wyczuwa temperament, stan psychiczny konia oraz jego ruchy i chody. Do naturalnych pomocy jeździeckich zaliczamy:[1]
- ręce (dłonie)
- łydki
- dosiad (ciężar ciała jeźdźca)
- głos
Wysyłanie sygnałów przy użyciu pomocy jeździeckich umożliwia poprawne prowadzenie konia. Działanie pomocami powinno być skoordynowane i wymaga zawsze współdziałania trzech pierwszych elementów (rąk, łydek i dosiadu), chociaż nasilenie ich oddziaływania jest prawie zawsze różne w zależności od potrzeby. Operowanie pomocami powinno wskazywać koniowi żądania jeźdźca i nie może polegać na zadawaniu bólu[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Jarosław Suchorski: Jeździectwo. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1979. ISBN 83-09-00177-0.