Nectandra hypoleuca
| Systematyka[1][2] | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Nadklasa | |
| Klasa | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Nectandra hypoleuca |
| Nazwa systematyczna | |
| Nectandra hypoleuca Hammel J. Arnold Arbor. 67(1): 126–128, f. 2 1986[3] | |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |
 | |
Nectandra hypoleuca Hammel – gatunek rośliny z rodziny wawrzynowatych (Lauraceae Juss.). Występuje endemicznie w Kostaryce[5][6].
Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]
Rośnie endemicznie w Kostaryce. Znany jest jedynie z jednej pewnej subpopulacji[a][7] – w stacji biologicznej La Selva w pobliżu miasta Puerto Viejo de Sarapiquí. Natomiast potrzebne jest potwierdzenie występowania tego gatunku w stacji terenowej Sirena w okolicach miasta Puntarenas[8].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Zimozielone drzewo dorastające do 16 m wysokości[6].
- Liście
- Mają eliptyczny kształt. Mierzą 10–28 cm długości oraz 5–10 szerokości. Nasada liścia jest ostrokątna lub rozwarta. Liść na brzegu jest całobrzegi. Wierzchołek jest ostry lub spiczasty. Ogonek liściowy jest nagi i dorasta do 10–20 mm długości[6].
- Kwiaty
- Są zebrane w wiechy. Rozwijają się w kątach pędów. Dorastają do 4–20 cm długości. Płatki okwiatu pojedynczego mają eliptyczny kształt i białą barwę. Są niepozorne – mierzą 2–3 mm średnicy[6].
- Owoce
- Mają elipsoidalny kształt. Osiągają 15–20 mm długości oraz 7–10 mm średnicy[6].
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
Rośnie w lasach o dużej wilgotności. Występuje na terenach nizinnych[6]
Ochrona[edytuj | edytuj kod]
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych został zaliczony do kategorii VU – gatunków narażonych na wyginięcie. Głównym zagrożeniem jest niewielki zasięg występowania gatunku – rośnie w niewielkich połaciach lasów otoczonych przez pastwiska i pola uprawne. Czynnikiem pozytywnym jest występowanie na obszarach chronionych[8].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pojęcie subpopulacji (podpopulacji) jest wprowadzane w przypadkach ocen zagrożenia populacji silnie rozczłonkowanych, co wzmaga wymieranie taksonu. W przypadkach, gdy subpopulacje są małe i w znacznym stopniu izolowane, rekolonizacja opuszczonych stanowisk jest mało prawdopodobna (zob. metapopulacja oraz J. Mitka, Metodyka oszacowania stopnia zagrożenia populacji roślin i ich siedlisk).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-01] (ang.).
- ↑ Nectandra hypoleuca Hammel. The Plant List. [dostęp 2015-06-30]. (ang.).
- ↑ Nectandra hypoleuca, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Nectandra hypoleuca – Maps. Encyclopedia of Life. [dostęp 2015-06-30]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Nectandra hypoleuca. Plantes & botanique. [dostęp 2015-06-30]. (fr.).
- ↑ Józef Mitka: Metodyka oszacowania stopnia zagrożenia populacji roślin i ich siedlisk. [w:] Roczniki Bieszczadzkie nr 18 [on-line]. 2010. s. 24–44. [dostęp 2013-12-23]. (pol.).
- ↑ a b World Conservation Monitoring Centre, Nectandra hypoleuca, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2015-06-30] (ang.).